40

1313 คำ

40 “ใครว่าฉันกลัว ได้...ฉันจะอยู่จนกว่านายจะถูกตำรวจคุมตัวไปโรงพัก” “งั้นก็ดี...ถ้าฉันหาหลักฐานมายืนยันตัวเองได้ ฉันจะฟ้องเธอกลับข้อหาหมิ่นประมาทและทำให้เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นทางสายตาและเหยียดหยามด้วยคำพูด” “เชอะ...ฉันจะรอนะยะ” เธอพูดเสียงสะบัด ก่อนที่ทุกคนจะอยู่ในความเงียบ รอคอยคนที่จะนำหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์และตัวตนที่แท้จริงของพันกร การรอคอยของทุกคนสิ้นสุดลงในอีกยี่สิบนาทีต่อมา และทุกคนต่างหันไปมองผู้ชายที่สวมเครื่องแบบตำรวจดูจากดาวที่อยู่บนบ่าทำให้ใบหน้าของชูชัยซีดลงถนัดตา แต่ยังไม่คิดว่าคนที่เดินเข้ามาใหม่เป็นนายตำรวจจริงๆ ระหว่างที่ทุกคนกำลังอึ้งและเริ่มไม่แน่ใจกับนายตำรวจยศสูงที่เข้ามาใหม่ เสียงของพันกรถูกขับออกมาจากลำคอแทรกตัวอยู่ในความเงียบงันของทุกคนที่อยู่ในห้อง “ท่านรองมาเองเลยหรือครับ?” บุคคลที่อยู่ในห้องควบคุม 1 ต่างมองไปยังคนที่มาใหม่เป็นตาเดียว ก่อนจะหันมามอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม