ตอนที่ 8
1072 คำ
“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”
เยี่ยนเหนียงร้องคราง ก้นแอ่นเด้งขึ้นมาปะทะกล้ามท้องของเหวินคัง โยกเอวดันแท่งหยกแห่งความเป็นชายทะลวงเข้าใส่มิดดุ้น ก้นไข่อุ่นเบียดชิดติดปากรูของฮูหยิน
ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อูยยย… ของเจ้ายาวใหญ่ดีเหลือเกิน… ข้าเสียว… ลึกมาก… ”
เยี่ยนเหนียงคราง ซี้ดริมฝีปากเหมือนกินของเผ็ดร้อน ปากสั่นระริก มองมือขยุ้มที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นให้คนข้างหลังกระแทกลำเอ็นรัวๆ เพื่อส่งนางให้ถึงสวรรค์
“อ่า… มันเอ็นมาก เจ้าร้อนแรงสุดๆ ก้นของเจ้าอวบขาวงดงามเหลือเกิน… อู้ว… ”
เหวินคังเอามือตะปบสะโพก ดันให้ก้นอวบขาวโย้ไปข้างหน้า อัดท่อนเอ็นเข้าใส่กลีบสวาทปลิ้นอ้าเป็นพูออกมาระหว่างกลีบก้นด้านหลัง
“โอ้วววว… อู้ย… อู้ย… อู้ย… อู้ย… อู้ย… ”
ฮูหยินร้องคราง จะขาดใจ
“โอ้วว… อัดเข้ามา กระแทกเข้ามา อย่าปรานีข้า... อ๊า… กระเด้าแรงๆ แทงหนักๆ… ข้าอยากโดนแบบนี้มานานแล้ว”
ฮูหยินเรียกร้องราวกับเป็นหญิงแพศยา
“โอ้ว… ”
เจียวเหม่ยที่กำลังยืนแอบดูอยู่หลังม่านข้างเตียง มองลอดง่ามขาของเหวินคังมาเห็นดุ้นเอ็นสีน้ำตาลคล้ำ เสียบแน่นเต็มลำเต็มรูของฮูหยิน
ความใหญ่ของแก่นกายทำให้เนื้อบางๆ รอบปากรู ปลิ้นรัดตามท่อนเอ็นขยับเข้าออก ตอกตำเป็นจังหวะ โดนเหวินคังกระเด้าอย่างดิบเถื่อน
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“โอ้วววว… อูย... ข้าจะแตกแล้ว... อ๊ายยยยย”
ฮูหยินกรีดร้อง…
เสียวจนสะท้านเยือกไปทั้งกาย ในนาทีที่ความเป็นชายของเหวินคังกระแทกเข้าใส่จนก้นสั่น ความเสียวซ่านพลุ่งพล่านเข้าในอุ้งเชิงกราน บีบรัดอย่างต่อเนื่อง
“อ่า… ข้าจะแตกแล้ว… อู้ววว… รูเจ้าดูดหนึบดีจังแม่นาง… ”
เหวินคังสุดจะกลั้นแล้วเช่นกัน รีบสอดแขนข้างหนึ่งรัดเอวฮูหยิน แขนอีกข้างสอดเข้าใต้ลำตัว บีบขยำเต้านมอวบใหญ่พร้อมกับรั้งร่างเข้ามากระเด้าถี่ๆ
“อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ”
ฮูหยินร้องครางเสียงดังลั่น
“อ๊าคคคค... ”
เหวินคังคำรามตามมาติดๆ ร่างยำยำทรุดฮวบลงกอดฮูหยินเอาไว้แน่น
“ซี้ดดดดด… ”
ฮูหยินพริ้มตาคราง…
นางยังไม่เคยได้สัมผัสความเสียวซ่านเช่นนี้มาก่อน สะโพกของนางยังกระตุกสั่นไม่หยุด หลังจากโดนเหวินคังอัดความแข็งแกร่งเข้าใส่ในระลอกสุดท้ายอย่างลึกล้ำ หลั่งน้ำกามคารูสวาทขมิบรับเอาไว้ทุกหยาดหยด
“เจ้าชื่ออะไร… เร่าร้อนดีเหลือเกิน… ”
เหวินคังกระซิบถามเสียงกระเส่า ยังขยับเอวกระเด้าเบาๆ ด้วยความติดใจ ก่อนจะขยับขึ้นมานอนหงายแผ่หลาอยู่บนเตียง
“ข้าชื่อเสี่ยวม่าน… ”
เยี่ยนเหนียงจำต้องโกหก ไม่อยากให้เหวินคังรู้ว่าแท้จริงแล้วนางคือฮูหยินของจางเยี่ยนเฟย
อีกสามวันต่อมา
หลังจากเหตุการณ์ไม่คาดคิดในคืนนั้น เยี่ยนเหนียงได้กลายเป็นหญิงใจแตกไปโดยไม่รู้ตัว นางกระสันหาสัมผัสชายอยู่ร่ำไป โหยหาความตื่นเต้นเร้าใจเหมือนอย่างที่ได้ทำกับเหวินคัง
จู่ๆ เยี่ยนเหนียงก็อยากออกมาเดินเที่ยวในตลาด นางเข้ามาซื้อผ้าที่ร้านขายแพรไหม เลือกจนได้ผ้าที่ต้องการก็หันมาถามประโยคหนึ่งกับสาวใช้
“เจียวเหม่ย… ”
“เจ้าคะ… ”
“เจ้ารู้จักร้านขายเครื่องกังไสลายครามบ้างไหม… ข้าอยากได้แจกันสักคู่”
สายตาของเยี่ยนเหนียงสอดส่ายหาเป้าหมาย
“ข้างหน้าโน้นมีร้านขายเครื่องลายครามเจ้าค่ะฮูหยิน… ”
เจียวเหม่ยตอบ ครู่สั้นๆ ก็พากันเดินมาจนถึงร้านที่ว่า
“เชิญข้างในก่อนสิแม่นาง… ”
ชายร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลา เดินตรงรี่เข้ามาเมื่อเห็นใบหน้าของเยี่ยนเหนียง นางช่างสะสวยสะดุดตา
“ถ้าเดาไม่ผิด… ท่าคงเป็นเหวินจาง… ”
เยี่ยนเหนียงส่งยิ้มให้เจ้าของร้านอย่างมีจริตมารยา ทั้งสองสบตากัน เยี่ยนเหนียงแอบเห็นประกายราคะผุดวาบเข้ามาในดวงตาเจ้าของร้าน
“เจ้ารู้จักชื่อข้าได้ยังไง… ”
เหวินจางหรี่ตามองเยี่ยนเหนียง นางช่างสวยหยาดบาดใจยิ่งนัก อีกทั้งทรวดทรงยังสะดุดตาชาย นึกสงสัยว่าสตรีนางนี้คงมาจากเมืองอื่นเพราะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“มีผู้หญิงคนไหนบ้างล่ะที่ไม่รู้จักเหวินจาง”
เยี่ยนเหนียงตอบเป็นนัย ทั้งสองมองสบตากันไม่ลดละ
“เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยไหม ร้านข้ามีแจกันงามๆ อยู่หลายใบ… ”
เจ้าของร้านถาม เมื่อเห็นเยี่ยนเหนียงค่อยๆ เอื้อมมือไปจับแจกันทรงกระบอกเรียวยาว นางเอามือรูดขึ้นลงเบาๆ ทำเอาเจ้าของร้านตื่นเต้น
“ข้าไม่ได้อยากได้แจกัน… แต่อยากได้แท่งหยกเนื้อแข็งแต่ก็อุ่นร้อนมีชีวิตชีวา… ”
เยี่ยนเหนียงมองตาเหวินจางอย่างท้าทายขณะเอามือรูดแจกันไปพลาง
“แท่งหยกอย่างที่เจ้าปรารถนา… ก็คงมีแต่ของข้าเท่านั้นแหละ รับรองว่ายาวใหญ่กว่าแจกันที่เจ้ากำลังลูบ… ถ้าเจ้าอยากได้ก็ตามเข้ามา… ”
เหวินจางไม่รอรี รีบเดินนำเข้ามาที่หลังร้าน เยี่ยนเหนียงเดินมาสั่งเจียวเหม่ยให้นั่งรออยู่ที่หน้าร้าน แล้วตามเหวินจางเข้ามาด้านใน
“เจ้าอยากเห็นแท่งหยกของข้าใช่ไหม”
เหวินจางหรี่ตามองเรือนร่างสุดเย้ายวนของเยี่ยนเหนียงด้วยท่าทางกระหาย หันกลับไปปิดประตูห้องแล้วลงมือกอดปล้ำนางในทันที
“อุ๊ย… ”
เยี่ยนเหนียงดิ้นอยู่ในอ้อมแขนกำยำ
“เจ้าช่างงดงามเย้ายวนใจข้าเหลือเกิน… ”
เหวินจางทั้งจูบทั้งไซ้
“อูยยย… ”
เยี่ยนเหนียงขนลุกซู่ ช่างน่าแปลกที่การได้แสดงท่าทีขัดขืน ยิ่งทำให้นางตื่นเต้นมีอารมณ์
“ท่านอย่าปล้ำข้า… ”
เยี่ยนเหนียงถอยร่นจนแผ่นหลังกระแทกผนัง
“เถอะน่ะ… โดนแท่งหยกของข้ากระแทกแล้วเจ้าจะติดใจ”
เหวินจางตามเข้ามาคว้าเอวของนางพร้อมกับเปลื้องคอเสื้อออกไปจากไหล่ ตะลึงมองปทุมถันอวบใหญ่ รีบก้มลงจูบไซ้ลนลาน ครอบริมฝีปากดูดหัวนมทั้งสองเต้าสลับไปมาอย่างโหยหา
“อ๊า… ซี้ดดดด… ”
- ผู้เขียน
