ใบเฟิร์นทำสีหน้าและน้ำเสียงเย้ยหยันชีวิต หล่อนพยายามกลบเกลื่อนความรู้สึกผิดที่ต้องมานอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่างเพื่อนผัว นึกโทษว่าการที่หล่อนต้องยอมให้ผู้ชายอื่นเอาก็เป็นเพราะความบกพร่องของนพชัยผู้เป็นสามี... ที่ไม่อาจให้ความสุขสมกับหล่อนอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งควรจะได้รับจากคู่ชีวิต
ใบเฟิร์นรู้ว่าตอนนี้เป็นนาทีทอง ที่จะให้โรฮานส์ชดเชยให้อย่างอิ่มหนำในสิ่งที่ขาดหาย
เมื่อนึกถึงวันที่นพชัยทำให้หล่อนต้องนอนอดอยากปากแห้ง ทุรนทุรายอยู่ในอารมณ์เสี้ยนกระสันจนต้องพึ่งกล้วยน้ำว้าบ้าง... ลำนิ้วน้อยๆ ของตัวเองบ้างเพื่อปลดเปลื้องความใคร่ที่สามีสนองให้ไม่ได้
“กระแทกแรงๆ อ๊าย... อย่าปรานีผู้หญิงอย่างฉัน อย่างนั้นละพี่ฮานส์ แรงอีก... อีก... อีก”
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ
โรฮานส์รีบโขลกบั้นท้ายกระเด้าเข้าใส่ง่ามขาจนน้ำหล่อลื่นสาดทะลักอาบท่อนเอ็นคัดแข็ง ทะลวงเข้าๆ ออกๆ ในร่องสวาทระบมบวม
ความเสียวทำให้ใบเฟิร์นผงกศีรษะ
