“มีอะไรอีก หรือว่าแค่บ่นเรื่องของคุณพ่อ” “คุณปู่บอกว่า มาร์ชแต่งงานแล้วนะคะ กับหลานสาวเพื่อนของคุณปู่ ที่คุณปู่หามาให้” “หา! จริงหรือ! แล้วเที่ยวนี้คุณพ่อไม่อาละวาดล่ะ” “กล้าหรือคะ ก็คุณปู่เอ่ยปากเอง และเจรจาเอง เห็นว่า คุณพ่อจะได้สิบล้านถ้ายอมแต่โดยดีนะคะ” “เฮ้อ...” มาร์คถอนหายใจ “ทำไมคะ” บุษบาหันไปหาเขา “พี่คิดว่าพี่โชคดีนะที่หลุดมาจากการบังคับของคุณพ่อได้ แต่เจ้ามาร์ชนี่สิ มันรักคุณพ่อมาก มาร์ชคงยอมทำตามคุณพ่อบังคับทุกอย่าง พี่ไม่รู้นะว่ามาร์ชจะเจออะไรบ้าง เหมือนที่พี่เจอหรือเปล่า และที่คุณพ่อไม่มีปัญหา เป็นเพราะคุณพ่อชอบผู้หญิงคนที่คุณปู่หาให้” “ก็คิดว่าน่าจะไม่ปลื้มนะคะ เพ็ญเพียรเล่าว่า คุณพ่อทำท่าไม่พอใจใหญ่เลย วันที่เจ้าสาวของมาร์ชย้ายเข้าไปอยู่ในบ้าน” “ผู้หญิงคนนั้นชื่อว่าอะไรเหรอ” “มุกเรียงค่ะ” “มุกเรียง” มารุตสะดุดชื่อที่บุษบาเอ่ยถึง เขาจำได้ว่าเคยเจอเธอตอนที่เป็นเด็ก แ