"พี่แทนหายงอนคนดีนะคะ" เธอพยายามออดอ้อนแฟนหนุ่มเพื่อที่เขานั้นจะได้หายโกรธ
"ลุกออกไปก่อนที่หนูจะไม่มีสิทธิลุก" แทนไทบอกเสียงแข็งเพราะพยายามข่มความต้องการของตัวเองเอาไว้
ส่วนข้าวฟ่างก็รีบทำตามลุกออกไปยืนอยู่ข้างๆ เมื่อเริ่มรู้สึกได้ว่าเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังตื่นตัว เธอก็ไม่อยากนอนจมเตียงตอนนี้
"เฮ้อ" แทนไทถอนหายใจออกมาแรงๆแล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปหาแฟนสาวที่กำลังจ้องมองเขาอยู่
"พี่หายงอนเราก็ได้แต่"
"แต่อะไรค่ะ" ข้าวฟ่างถามกลับ
"ต่อไปนี้ฟ่างต้องฟังคำสั่งพี่ทุกอย่าง เวลาที่จะออกไปไหนมาไหนต้องขออนุญาตพี่ทุกครั้ง ส่วนเรื่องการแต่งตัวของเราห้ามใส่เสื้อผ้าที่มันโชว์หน้าโชว์หลังและสั้นจนเกินไป แล้วก็หน้าก็เหมือนกันจะแต่งอะไรนักหนาถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องแต่งขนาดนั้นก็ได้แค่ครีมบำรุงกับกันแดดก็น่าจะพอแล้ว เข้าใจไหมหรือเปล่าที่พูดมา"
"……" ข้าวฟ่างได้แต่ยืนนิ่งเงียบเพราะกำลังอึ้งกับสิ่งที่แฟนหนุ่
