อนันต์อุทานด้วยความตกใจ วันนี้พิมพ์ผกาดูร้อนแรงผิดสังเกต แต่ก็เข้าใจได้ว่าหล่อนคงเก็บกดอารมณ์ไว้นานจนแสดงอาการเ****นสุดๆ ออกมาด้วยความลืมตัว
“พิมพ์จ๋า… วันนี้ร้อนแรงจัง… ”
อนันต์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภรรยาของตนที่ภายนอกดูเรียบร้อย เป็นแม่บ้านแม่เรือน บทจะเร่าร้อนก็เหมือนไฟที่ลุกโชน
อนันต์แอบสังเกตเห็นว่าระยะหลังๆ มานี้ราวกับมีผู้หญิงสองคนอยู่ในร่างของพิมพ์ผกา อีกคนจะเผยตัวตนด้านมืดออกมาเมื่อมีความต้องการ
ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ศีรษะของพิมพ์ผกาผงกขึ้นลงเป็นจังหวะ พยายามปลุกปล้ำน้องชายของสามีอย่างเต็มที่ ทั้งดูดทั้งเลียหนอนน้อยอย่างเมามัน
“ว้าว… เริ่มแข็งแล้วค่ะ… ”
พิมพ์ผกาอุทานอย่างมีความหวัง แต่อนันต์รู้ว่ามันไม่ไหว แม้ว่าแก่นกายของตนจะแข็งตั้งขึ้นมาบ้าง แต่ไม่มากพอที่จะสอดใส่
“ถ้าพิมพ์ได้เจอคนที่ยาวๆ ใหญ่ๆ คงจะดี… ”
อนันต์กล่าวออกมาด้วยความลืมตัว
“บ้า… ดูพูดเข้าสิ ถ้าไม่ใช่ของพี่ พิมพ์ก็ไม่เอาหรอกค่ะ… พิมพ์จะไม่ยอมให้ของผู้ชายคนอื่นสอดใส่เข้ามาเด็ดขาด”
หญิงสาวตอบ หล่อนรักสามีคนเดียว
“แต่ของพี่เล็กมากนะ… ”
อนันต์เห็นใจเมียรัก
“เล็กไม่ใช่ปัญหา… ถ้ามันแข็งก็โอเค… ”
พิมพ์ผกาเถียง
“แต่ถ้าได้เจอของใหญ่ๆ… สอดใส่เต็มลำเต็มรูน่าจะเสียวกว่านะ… ”
อนันต์เถียงกลับ
“บ้า… ใหญ่เกินก็น่ากลัวนะ… ถ้าผู้หญิงรับไม่ไหวหอยแหกก็เจ็บนะ”
พิมพ์ผกาว่า
“ไหวสิ… ก็เหมือนหนังโป๊ที่เราเคยเปิดดูไง สาวญี่ปุ่นตัวเล็กๆ โดนลำยาวใหญ่เหมือนท่อนแขนก็ยังสู้ไหว”
อนันต์กล่าวถึงหนังโป๊ที่ชอบแอบเปิดดูทางเวปและที่เพื่อนๆ สายหื่นในกลุ่มไลน์ลามกชอบส่งเข้ามาดูกันในกลุ่ม
“บ้า… น่ากลัวอ่ะ… ”
“พิมพ์อยากลองของใหญ่ๆ ไหมจ๊ะ… ”
“บ้า… ”
“พี่ถามจริงๆ นะ… ”
“ไม่อยาก ก็บอกแล้วไงว่าถ้าไม่ใช่ของพี่นันต์… พิมพ์ก็ไม่ยอมให้ใส่หรอกจ้ะ… ”
หญิงสาวยังยืนยันความคิดเดิม
“จริงอ่ะ… ”
อนันต์ทำเสียงเหมือนไม่เชื่อ
“จริงสิ… พิมพ์จะดูดให้นะคะ… ”
กลีบปากเอิบสีชมพูอิ่ม เผยออ้าดูเซ็กซี่ ค่อยๆ กดลงมาครอบคลึงลงบนส่วนปลายสีม่วงถอกทู่
แพล่บๆ ๆ ๆ ๆ
ปลายลิ้นร้อนลื่น ขยี้รัวลงกลางรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ วนรอบเงี่ยงงอนของรอยบากบาน ไม่นานน้ำก็เยิ้มออกมา
“อูย… ซี้ดดดด… ”
อนันต์สะดุ้งเฮือก ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นพรูออกมาทางจมูกและริมฝีปาก ซี้ดปากเสียวซ่าน แม้จะสยิวสุดๆ แต่แก่นกายก็แข็งตัวได้ไม่มาก
“ขอพิมพ์ขึ้นเองนะคะ… ”
วันนี้พิมพ์ผกาดูร้อนแรงหิวสวาทเหลือเกิน ซึ่งอนันต์พอจะรู้… ว่ามันเป็นผลพวงมาจากการคบเพื่อนผู้หญิงสายหื่นในกลุ่มไลน์ที่ชอบแอบส่งคลิปโป๊มาให้ดูเป็นประจำ
อนันต์คว้าหมอนมารองหลังตัวเอง ดังพนักโซฟาขึ้นมาเอนกายพิงในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
พิมพ์ผกาถอดชุดนอนจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน พาเรือนร่างสุดเซ็กซี่ขยับขึ้นมานั่งยองๆ คร่อมลงกลางลำตัวผอมๆ ของสามี
พร้อมกันนั้นอนันต์ก็เอื้อมมือมาทางด้านหลัง คว้าดุ้นเอ็นขนาดเท่ากล้วยไข่ เอามากดแหวกพูเนื้ออูมแน่น แอ่นอ้าเป็นกลีบทะลักออกมาจากซอกขาทางด้านหลัง
ทว่าเพียงแค่สอดใส่เข้ามาได้เพียงแค่เงี่ยงบาก อนันต์ก็ร้องออกมา สีหน้าข่มกลั้นความเสียว
“อ๊ะ… โอ้วววว… ”
คุณพระ… น้ำแตกออกมาทั้งที่ยังไม่ได้สอดใส่เข้าไปเลยด้วยซ้ำ นี่แหละคือปัญหาในชีวิตคู่ที่อนันต์ต้องอดทนเผชิญเรื่อยมา
“โธ่… ”
พิมพ์ผกาถอนใจแรงอย่างนึกขัดใจ แววตาที่เต็มไปด้วยอาการคาดหวังและรอคอยความเสียวซ่าน มีอันต้องดับวูบลงพร้อมกับอาการล่มปากอ่าวของสามีผู้ไม่เอาไหน
“พี่ทำไม่ได้… ”
อนันต์กล่าวเสียงเครียด
“พี่ขอโทษนะ… ที่ทำให้ทุกอย่างแย่ไปหมด”
เสียงของอนันต์เหมือนผู้ชายที่หมดสิ้นแล้วซึ่งศักดิ์ศรีความเป็นชาย แววตาเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
ถ้าเลือกได้… ก็คงไม่มีผัวคนไหนอยากให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับชีวิตคู่
ท่าทางเครียดของสามี… ทำให้พิมพ์ผการู้สึกผิดในใจ สงสารอนันต์ที่หล่อนเผลอแสดงอาการไม่พอใจออกมาด้วยความลืมตัว
“ไม่เป็นไรค่ะ… พิมพ์เชื่อว่าสักวันพี่นันต์จะต้องหาย จะต้องกลับมาเป็นเหมือนก่อน… อย่าคิดมากนะจ๊ะพี่… มันอาจต้องใช้เวลา… ”
พิมพ์ผกาให้กำลังใจสามี…
แม้ในบางครั้งอารมณ์ที่ค้างคาทรมานจะทำให้หล่อนเผลอแสดงท่าทางไม่พอใจออกมา แต่พอฉุกคิดขึ้นได้ ก็ขอโทษทุกครั้ง
“พิมพ์ไปอาบน้ำนะคะ… ”
พิมพ์ผกาผละออกมาจากสามี คว้าผ้าขนหนูขึ้นมากระโจมอก เดินขึ้นมาอาบน้ำที่ห้องน้ำอีกห้อง อยู่ชั้นบนของบ้าน ในนาทีที่หล่อนต้องการความเป็นส่วนตัวสักพัก… เพื่อจัดการกับความรู้สึกที่ยังค้างคาทรมาน
เบื้องหลังบานประตูที่ปิดลง…
พิมพ์ผกาเปิดคลิปในมือถือ วางโทรศัพท์ไว้บนที่วางสบู่ ทรุดร่างลงนั่งบนชักโครก เอามือตะล่อมบีบทรวงอกอวบใหญ่ของตัวเอง จนหนั่นเนื้อปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วของหล่อน ในนาทีที่มีความรู้สึกอยากให้ร่างกายนี้โดนขยี้ขยำฉีกทิ้งอย่างดิบเถื่อนด้วยมือชาย จะได้ไม่ต้องเก็บกดอารมณ์อยู่อย่างนี้
“อ๊า… ซี้ดดดด… ”
พิมพ์ผการ้องคราง…
ตามองภาพคนเอากันที่หน้าจอมือถือ เอามือบีบหัวนมสองข้างสลับไปมา แอบจินตนาการว่าริมฝีปากของผู้ชายกำลังดูดนมหล่อน วนลิ้นไล้เลียรอบวงป้านลานหัวนมอย่างหิวกระหาย