ตอนที่ 17

1101 คำ

ใบหน้างามเงยขึ้นมองเขาอย่างลืมตัว และก็ต้องแก้มแดงระเรื่อเมื่อเห็นประกายตาของเขาที่จ้องมองมา หิวกระหาย และต้องการอีก... ไม่... หล่อนจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีก หล่อนจะไม่ยอมต่ำกว่านี้อีกในสายตาของไทโรน... “พุด... พุดจะกลับ” “ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น เพราะฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” แล้วขวดยาเล็กในมือนุ่มก็ถูกกระชากออกไป “เอาคืนมานะ” ไทโรนไม่คืน เขาหรี่ตามองขวดเล็กตรงหน้า และใช้จมูกดมกลิ่น ไม่นานหลังจากนั้นก็หันมามองหล่อนด้วยสายตาเหลือเชื่อ “อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนที่เธอร้อนเป็นไฟ เพราะไอ้ย***านี่” “คุณ... พูดบ้าอะไร” ขวดยาเล็กๆ ถูกปาลงกับพื้น และเขาก็เข้ามากระชากร่างของหล่อนเขย่าแรงๆ “บอกมาสิว่าเธอดื่มยาขวดนี้เข้าไปใช่ไหม ใช่หรือเปล่า” “นี่ปล่อยนะ” หญิงสาวดิ้นรน แต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย สุดท้ายก็ไม่มีทางเลือก “ใช่... พอใจหรือยัง ปล่อยพุดได้แล้ว ปล่อยสิคะ” ดวงตาคมกริบของเขาเบิกกว้าง จากนั้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม