อรนลินตามหามารดาเสียทั่วบ้าน จนไปเจอท่านเดินจงกรมอยู่ในสวนด้านข้างนี่เอง จึงเข้าไปยืนเคียงข้างถามเบา ๆ
“คุณแม่มีอะไรจะคุยกับหนูดีหรือคะ”
“คุณดินพาผู้หญิงที่ไหนมาอยู่ที่บ้านคะลูก” คนเป็นแม่ถามเสียงเอื่อยเรียบเย็น ขายังคงก้าวเดินอย่างเนิบช้า
อรนลินเงียบไปครู่ เดินตามมารดา ย้อนถามด้วยสีหน้างงงัน “คุณแม่ทราบเรื่องนี้ด้วย ใครบอกคุณแม่หรือคะ”
“แม่คนนั้นเป็นใครคะลูก” หญิงวัยห้าสิบในชุดนุ่งขาวห่มขาวหยุดเดิน ถามบุตรีเสียงกร้าว ไม่สนใจจะตอบว่าตนไปรู้มาจากใครเรื่องที่ณัฏฐ์พาหญิงสาวคนอื่นมาอยู่ด้วยที่บ้าน
“ไม่ทราบค่ะคุณแม่ แต่หนูดีก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันนะคะ หนูดีว่า พี่ดินน่าจะชอบเธอคนนั้นแหละค่ะ”
“ทำไมหนูดีถึงคิดแบบนั้นคะลูก”
“ไม่รู้สิคะ แต่หนูดีมั่นใจว่าต้องมีอะไรสักอย่างระหว่างสองคนนั่น เซนส์มันบอกน่ะค่ะคุณแม่”
“อย่างนั้นคุณแม่ว่าเราเร่งงานหมั้นให้ไวขึ้นดีไหมคะลูก”
อรนลินชะงักแล้วหลบสายต
