ณัฏฐ์พาลูกและเธอขึ้นรถ บอกแต่ว่าจะไปหาคุณปู่ คุณย่าที่บ้าน เห็นว่าท่านอยากพบหลาน เลยนัดกินข้าวที่บ้านของมารดาเขา
เนื้องอกที่มารดาของณัฏฐ์ตรวจพบ ไม่ใช่ก้อนเนื้อร้ายอย่างที่กังวลในทีแรก แล้วท่านก็อยู่รักษาตัวเป็นอย่างดี พบแพทย์ตามนัดสม่ำเสมอ
ส่วนบิดาของเขาก็แว่วข่าวว่าแวะไปมาดูอาการของคนเป็นภรรยาอยู่ตลอด ณัฏฐ์พูดอย่างอารมณ์ดี ว่าเหมือนจะเห็นใจกันยามเจ็บไข้ เธอเห็นเขาพูดถึงพ่อด้วยสายตาอ่อนโยนลง ก็พลอยดีใจตามเขาไปด้วย หันไปมองเจ้าตัวกลมที่หลับอยู่ในคาร์ซีตก็รู้สึกเต็มอิ่ม ดีใจอย่างบอกไม่ถูก
พอไปถึงที่หมาย ก็พบว่าแม่ของตัวเอง รออยู่ที่นั่นด้วย
มองไปที่เขา ก็เห็นเขาอมยิ้ม ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาบอกว่า
“ดินแอบโทรนัดเองแหละ มีอะไรไหม”
ยิ้มแล้วยื่นหน้าตอบล้อเลียนเขากลับไปว่า “ไม่มีอะไรค่ะ”
“มากันแล้วหรือลูก มา ๆ เข้ามา”
ปานทิพย์เข้าไปกราบผู้ใหญ่แล้ว ก็พบว่าณัฏฐ์ให้คนเตรียมดอกไม้ ธูปและเท
