เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นเพียงสองครั้ง คนที่รออยู่แล้ว ก็เปิดประตูออก แล้วโผเข้ามาหาเค้าทันที ใบหน้าที่ปกติ เกินกว่าที่ควรจะเป็น ทำให้เธอ ขยับตัวออก
" เหนื่อยหรอคะ ขี่รถมาตั้งไกล " เธอมองเค้า ที่เดินเข้ามาในห้อง ถอดรองเท้าออก แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
" หิวข้าวไหมคะ กินอะไร ให้หนูสั่งให้เลยไหม "
เธอถามเค้า เหมือนเช่นทุกครั้ง ชานนเดินกลับเข้ามาในห้อง ปิดประตูระเบียง แล้วโผเข้าหาเธอ
" พี่นน "
เธอเรียกเค้า ได้เท่านี้ ก็ถูกเค้าจู่โจมเข้ามา ริมฝีปากนุ่มนวล จูบเธอ อย่างเร่าร้อน แล้วถอดเสื้อเธอออก ปลดตะขอชั้นใน แล้วโยนลงข้างเตียง
" คิดถึงพี่ไหม พี่คิดถึงหนู " เค้าบอกกับเธอเสียงสั่นมองคนตรงหน้า ที่หน้าแดงไปหมด ด้วยสายตา เร่าร้อน
" ตอบสิ ว่าคิดถึงพี่ไหม "
บุษกร พยักหน้าตอบรับ เท่านี้ ก็พอแล้ว ที่เค้า จะอยู่ข้างเธอ เค้าจะไม่มีวันทิ้งเธอไป อีกหน่อย พ่อจะเข้าใจ ว่าเธอ เป็นคนดีที่สุด น่า
