จิตใจที่อ้างว้างขาดคนเข้าใจ เหมือนได้รับการเติมเต็ม เด็กสาววัยรุ่น ที่หัวใจอ่อนไหว บอบบาง นอนอยู่บนหมอน โดยที่มีคนข้างๆใช้แฟ้มพลาสติกใส คอยพัดให้หายร้อน
ลมเย็นบางๆ เทียบไม่ได้กับแอร์ จากเครื่องปรับอากาศ แต่มันทำให้เย็นทั้งหัวใจ สัมผัสอ่อนโยน จากมือหนา ที่ลูบไล้ที่แขนเรียว ทำให้เธอ ขนลุกขึ้นมา
" พี่นน บอกว่า จะนอนที่นี่ เพราะอยากดูแล ไม่ใช่หรอคะ ทำไมถึงได้ ทำแบบนี้ "
เธอร้องห้ามเค้า เมื่อเค้าลากปลายนิ้วขึ้นลง บริเวณเรียวแขนของเธอ แล้วก็มองเธอ ด้วยสายตา หวานฉ่ำ
" ปูไต่ไง เวลาผู้ใหญ่กล่อมเด็ก เค้าก็ทำแบบนี้ "
เค้าบอกกับเธอ แล้วลากปลายนิ้ว ไล่ขึ้นลง ไปมา
" แกล้งจริงๆ "
เธอจะขยับหนี แต่เค้ากลับกักตัวเธอ เอาไว้ แล้วมองใบหน้าสวยหวาน ด้วยสายตา ออดอ้อน
" อย่าหันหลังให้พี่นะครับ พี่ขอมองหน้าหนูนานๆ "
เธอก็ได้แต่พยักหน้า แล้วหลับตาลง ด้วยความวาบหวามใจ กลัวเหลือเกิน กลัวว่า อะไรๆมันจ
