ร่างเพรียวสวยสมส่วนกับชุดเดรสดำยาวถึงตาตุ่ม ทว่าแหวกหน้าอกและหลังส่วนชายก็ยังแหวกขึ้นมาสูง ทรงผมรวบตึงปล่อยหางม้าเดินกระฉับกระเฉงตรงมายังลีมูซีนสีดำด้านซึ่งสามีนั่งมองเธอจากข้างใน การเคลื่อนไหวแต่ละทีอวดขาอ่อนขาวผ่องทุกการเยื้อย่าง ยิ่งท่วงท่าตอนก้าวเท้าขึ้นรถเขาต้องมองหล่อนสลับไอ้เจอนาร์ส รู้สึกหวง แต่ดีที่มันไม่หันหลังมามอง
“โทษนะคะ ดิฉันสายไปสามนาที”เธอหย่อนสะโพกลงเอ่ยกับเขาขณะสายตามองหน้าจอมือถือ
“แค่ไปประชุมไม่น่าจะจัดเต็มขนาดนี้” เขาแขวะเสียงเบาสายตาแอบเหล่มองหน้าจอสมาร์ทโฟนเครื่องใหม่ที่เขาซื้อให้
“ทำไมคะ ห้ามนั่นห้ามนี่ ยังจะมาห้ามเรื่องการแต่งตัวอีกหรือคะคุณเบอเนโต เอ ไหนว่าจะตามใจทุกอย่าง” เธอหันมาจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง
“ได้ เชิญ ...ตามสบาย” เขายักไหล่เมื่อหล่อนทวงสิ่งที่เขาเคยพูดไว้
มาเฟียหนุ่มนั่งหรี่ตามองมาดามเบอเนโตสลับกับไอ้คนขับรถที่คุยกันตลอดทาง ผู้หญิงอะไรช่างพูดเ
