“เห้อ ตื่นเต้นจัง”
..
“รู้สึกหิวจังเลย ฉันอดมื้อเที่ยงเพื่อสวมชุดนี้เลยนะ กลัวไม่สวย”
เธอบ่นอุบขณะก้มมองชุดราตรียาวรัดรูป แหวกขึ้นมาถึงขาอ่อน แต่ปกปิดช่วงอกไว้เพื่อความสุภาพตามความต้องการของสามี
..
“อืม สวยยังนะ? หรือต้องแต่งเพิ่มดี?
”
..
=br=
“หวังว่าคืนนี้จะไม่มีใครใส่ชุดเหมือนฉันหรอกนะ”
บลาๆๆ
“หุบปาก และเลิกส่องกระจกซะทีน่า ฉันเห็นแล้วหงุดหงิด” หลังจากเงียบและเบือนหน้าออกด้านนอกสักพักใหญ่ เบอเนโตหันมาเพ่งสายตามองภรรยาที่เอาแต่ส่องกระจกเติมปากที่ขยับไม่หยุดอยู่บนรถคันหรูมาครึ่งทางแล้ว
“ชิ ฉันไปในนามภรรยาคุณ ต้องสวยทุกระเบียดนิ้ว ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า จะได้ไม่เสียชื่อตระกูลเบอเนโตไงเล่า” เธอเถียงขณะเม้มริมฝีปากแน่น สายตาจดจ้องเพียงกระจกขนาดเล็กในมือ “ออ เจอนาร์ส ฉันว่าจะลองจับซาบีนแต่งตัวสวยๆและทาลิปสติกสีแดง คงสวยสะเด็ดแน่”
“โอย อย่าเลยครับ”
“ทำไม หึงหล่อนสิน้า ก็นี่ไงผู้ชาย
