เขี้ยว( เล็บ ) มาเฟีย

นักแข่งโนเนม

เบวินตื่นขึ้นมาในช่วงสี่ทุ่ม เธอก้าวลงจากเตียงพร้อมกับเท้าเล็กก้าวลงไปเตะพื้น เธอค่อยๆย่องไปที่ที่โซฟาด้านหลัง มือเล็กกดกาน้ำร้อนเพื่อจะชงกาแฟ มือเล็กอีกข้างเปิดแม็คบุ๊กเพื่อทำงานของตัวเอง เบวินนั่งทำงานด้านหลังโซฟา แผ่นเล็กพิงโซฟาส่วนตาจ้องมองแสงไปที่หน้าแม็คบุ๊ก มือเล็กเริ่มลากที่แป้ม

ปึ่กๆเสียงกาน้ำร้อนเดือดเต็มที่แล้วดีดขึ้น เบวินหันไปหยิบแก้วกาแฟของตัวเองออกมา ช้อนชา ขวดกาแฟ มือเล็กหมุนขวดกาแฟเพื่อเปิดออก เธอค่อยๆทำอย่างเบาๆมือ เพราะเธอจะไม่ให้มีเสียงไปรบกวนเวลานอนของดรูว์สเป็นอันขาด เพราะถ้าดรูว์สได้ยินเขาต้องดุเธอพูดประชดอย่างแน่นอน พอชงกาแฟเสร็จแล้วเบวินก็หันมาสนใจหน้าจ่อต่อ เพื่อทำงานของตัวเอง

" อื้มๆ " เบวินครางเบาๆ อย่างที่เคยทำเพราะเธอทำงานเวลาออกแบบได้สวยถูกใจตัวเองหรือพอดีกับที่คิดเอาไว้ รอยยิ้มหวานหรือครางเบาๆคนเดียว เบวินนั่งพิงด้านหลังโซฟาโดยไม่ได้สนใจจะหันมามองคนที่นอนบนเตียงเลย มือเล็กยกกาแฟดื่มไปกาแฟหมดก็ชง น้ำหมดเธอก็ค่อยๆย่องไปเอาในห้องน้ำมาต้มใหม่ เธอทำงานทั้งคืนจนเวลาล่วงเลยมาเกือบเช้าวันใหม่ สายตาของเบวินยังจ้องที่หน้าจ่อไม่หยุด เพราะยิ่งออกแบบความคิดยิ่งมา เเต่เธอต้องทำใจหยุดทำ เพื่อเธอจะได้ไปอาบน้ำออกไปสนามเเข่งรถของชาร์ล

ตื่ดๆๆๆ.เสียงโทรศัพท์ของเบวินดังขึ้น เบวินก้มลงไปมอง

" แด๊ด" เบวินเรียกชื่อแด๊ดกายเบาๆ พลางดันตัวลุกขึ้น มือเล็กยกขึ้นมายี้ผมของตัวเองให้ยุ่งเหยิง เธอดันตัวลุกขึ้นและรีบเดินไปในห้องน้ำเพื่อคุยกับแด๊ดกายและมัมไผ่ เบวินกดสายพร้อมกลับเปิดกล้องทันที

" ตื่นหรือยังลูก" แด๊ดกายถามลูกสาว ใบหน้าของเบวินที่พึ่งตื่น มือเล็กยกขึ้นมาปิดปากเล็กห้าว เพื่อให้แด๊ดและมัมเข้าใจว่าเธอพึ่งตื่น

" ค่ะแด๊ด " เบวินแกล้งพูดเสียงงัวเงีย แด๊ดกายและมัมไผ่ส่ายหน้าเอ็นดูลูกสาว เบวินยิ้มอายๆให้ทั้งสองคน

" เขาดีกับหนูไหมเบ?" แด๊ดกายถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง ท่านนอนไม่ค่อยหลับเลยแม้แต่คืนเดียว หลังงานเเต่งของลูกสาวที่เป็นดั่งดวงใจและแก้วใจของท่าน เพราะลูกสาวคือผู้หญิงคนเดียวและท่านรับรู้เรื่องราวที่ท่านรับไม่ได้ เบวินยิ้มหวานให้แด๊ดและมัม

" โอ้ยย แด๊ดค่ะ มัมค่ะ ต่อหน้าเขาอาจจะแสดงไม่เก่งนะคะ คริๆๆ" เบวินร้องเสียงลากยาว พร้อมพูดออกมาเพื่อให้ทั้งสองคนสบายใจ แด๊ดกายและมัมไผ่มองหน้าลูกสาวอย่างไม่อยากเชื่อ ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันพลางถอนหายใจแรงๆ เพราะลูกสาวจะไม่พูดอะไรทั้งนั้นถ้าไม่ถึงที่สุด

" อืม แด๊ดเชื่อแต่มัมนอนไม่หลับเลยรู้ไหม" แด๊ดกายบอกกับเบวินเพื่อเป็นข้ออ้าง เพราะคนที่ห่วงแทบนอนไม่หลับกินไม่ได้คือท่านต่างหาก เบวินยิ้มหวานให้

" คริๆๆๆ จริงๆค่ะแด๊ดขา เบไม่โกหกเลยค่ะ " เบวินบอกยืนยันอีกครั้งเพื่อให้ทั้งสองคนสบายใจ ทั้งสามคาพูดคุยกันสักพัก เบวินก็ขอตัวทันที เพราะเธอจะต้องไปเตรียมตัวลงแข่งขันในตอนสิบโมงเช้า เบวินถอดเสื้อผ้าและเดินเข้าไปยืนใต้ฝักบัว มือเล็กยื่นไปหมุนก๊อกน้ำ

ดรูว์สนั่งอยู่บนเตียงงัวเงีย เมื่อคืนเขานอนไม่หลับเลย เพราะคนทีี่อยู่ร่วมห้องด้วยเธอไม่หลับไม่นอน เขาแอบเดินย่องไปส่องดูว่าคนตัวเล็กทำอะไร เเละสิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือเธอแอบทำงานหลังโซฟา ดรูว์สรู้สึกผิดอย่างบอกไม่รู้เขารู้สึกโหวงเหวงเหมือนเขาเป็นพวกเห็นแก่ตัวมากๆเลย แต่ความคิดของดรูว์สต้องหยุดลงเพราะเบวินเดินออกมาจากห้องน้ำ เบวินไม่ได้สนใจจะทักทายอะไรเขา เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้อยากพูดหรือคุยอะไรกับเธอแน่นอน

ครืดๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของดรูว์สดังขึ้น เขายื่นมือหนาไปหยิบมาพร้อมกดสายรับ เพราะบัสเตอร์มือซ้ายของเขา

" อืม " ดรูว์สส่งเสียงกลับไปสั้นๆ พลางมองการกระทำของเบวินตลอดเวลาว่าเธอทำอะไร เบวินมองสบตาคนตัวโตผ่านกระจกเช่นกันอย่างไม่กลัว

" นายครับผมลงแข่งวันนี้กับนักแข่งโนเนมของเจ้าของสนามแข่งครับนาย" บัสเตอร์รายงานเรื่องให้ดรูว์สทราบถึงการแข่งรถวันนี้ ดรูว์สขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม ' โนเนม ' ชาร์ลกำลังดูถูกฝีมือของคนของเขาเลยเหรอครั้งนี้หรือว่าชาร์ลหานักแข่งรถไม่ได้ล่ะ ดรูว์สชอบไปแข่งรถที่สนามของชาร์ลเดือนละสามครั้ง โดยแต่ละครั้งทางสนามแข่งจะหานักแข่งมาลงแข่งด้วย เเละเดิมพันเป็นจำนวนหลายล้าน โดยชาร์ลแพ้ตลอดมาเพราะนักแข่งรถของชาร์ลไม่มีใครเก่งเลย

" ใส่ให้เต็มทีอย่าออมมือบดขยี้มันอย่าให้เห็นฝุ่น " ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาสั่งด้วยความหงุดหงิดในใจ เบวินมองหน้าคนตัวโตผ่านกระจกแล้วถอนหายใจแรงๆ เธอเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปสนามแข่งรถของชาร์ล

" จะไปไหน?" ดรูว์สเดินเข้าในห้องแต่งตัวโดยไม่สนใจคนตัวเล็กจะอยู่ในสภาพไหน

" ว๊ายยยย! เข้ามาทำไม ไอ้คนไม่มีมารยาท" เบวินร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะเธอมีแค่บลากับกางเกงตัวจิ๋ว เบวินรีบคว้าชุดคลุมมาสวมใส่เหมือนเดิมทันที ดรูว์สยืนกอดอกพิงขอบประตูมองนิ่งๆ เบวินมองด้วยความตำหนิ

" ฉันถามจะไปไหน?" ดรูว์สเค้นเสียงถามเบวินออกมาอีกรอบเยือกเย็น เบวินกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ เพราะถึงแม้ว่าเขาไม่คิดอะไรแต่ผู้หญิงอย่างเธอก็มีสิทธิ์อายเหมือนกัน เบวินสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ พลางสบตากับคนตัวโตไม่กลัว

" ไปไหนก็เรื่องของฉัน เราต่างคนต่างอยู่หรือถ้าคุณพร้อมวันนี้เราไปโบสถ์ก็ได้นะ " เบวินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเเข็งๆ พยายามที่จะไม่แคร์สายตาที่ดรูว์สจ้องมองเธอ เหมือนเขารังเกียจเดียดฉันท์เธออย่างมาก ดรูว์สขบกรามแน่นๆ ค่อยๆเดินตรงเข้ามาใกล้ๆคนตัวเล็กโดยไม่กลัวเกรง เบวินกัดริมฝีปากล่างๆแน่นๆ มองหน้าและการกระทำขอคนตัวโตนิ่งๆ เพราะเธอรู้ว่าเขาขู่เธอแน่ๆ ขู่ให้เธอกลัว แต่แผนของเขาใช้ไม่ได้ผลกับเธอแน่นอน

" อย่าปากเก่งกับฉัน " ดรูว์สเดินมาประจันหน้ากับคนตัวเล็ก พร้อมใบหน้าหล่อก้มลงมาใกล้ๆใบหน้าสวยที่ไร้เครื่องสำอาง ดรูว์สมองสำรวจ ใบหน้าของคนตัวเล็กใกล้ๆ คิ้วเรียว ดวงตาที่สีน้ำตาลที่ปกปิดอย่างดีว่าไม่กลัวเขา จมูกเล็กที่โด่งนิดหน่อยเหมือนจมูกตุ๊กตา ปากเล็กสีแดงน่าจูบแต่คนตัวเล็กกัดแน่นๆตอนนี้ ดรูว์สจ้องมองหน้าคนตัวเล็กนิ่งๆ ' สมเป็นลูกสาวมาเฟียไม่แสดงความกลัวแม้แต่นิดเดียว ' มือหนายกขึ้นมาสอดเข้าเอวที่กิ่วมากๆ จนมือหนาทั้งสองข้างของดรูว์สจับถึงกันได้ นี้เขาเคยเจอหรือสัมผัสผู้หญิงเอวกิ่วมากๆก็ครั้งนี้เอง

" จะทำบ้าอะไรปล่อยมืออกจากเอวของฉัน" เบวินเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเสียงเยือกเย็น มือเล็กพยายามแกะมือหนาออกจากเอวของตัวเอง ดรูว์สยกยิ้มร้ายที่มุมปาก มือหนายิ่งจับเอวกิ่วแน่นๆกว่าเดิม ทั้งสองคนสบตากันด้วยความไม่ยอมกัน

" หึหึ กลัวเหรอ ?" ดรูว์สหัวเราะในลำคอหนาพลางถามออกมาอย่างอารมณ์ดี เบวินก้มลงมองมือหนาของคนตัวโต มือเล็กพยายามแกะออกจากเอวของตัวเอง หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงและมือเล็กเย็นเฉียบ ดรูว์สยิ่งชอบใจเพราะเขาสัมผัสได้ว่าคนตัวเล็กกลัว เบวินพยายามดิ้นมือเล็กยกขึ้นมาดันหน้าอกแกร่งเอาไว้ เพราะคนตัวโตกำลังดันเธอไปติดที่ประตูตู้เสื้อผ้ากระจก

ตุบ! ร่างเล็กชนเข้ากับประตูกระจก โดยดรูว์สไม่สนเลยว่าคนตัวเล็กจะเจ็บหรือไม่ เบวินเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวโต พร้อมแววตาเกลียดชัง ดรูว์สขบกรามแน่น

" ปล่อยฉัน!" เบวินเค้นเสียงพูดออกมาสั่งให้คนตัวโตปล่อย

" หึ " ดรูว์สพ่นลมหายใจออกจากจมูกโด่ง เบวินพยายามกระทืบเท้าเล็กลงใส่ฝ่าเท้าของคนตัวโต เเต่ขาแกร่งสอดแทรกเข้าหว่างขาเรียวเล็ก หัวใจดวงน้อยของเบวินแทบหยุดเต้น

" ปล่อ..อื้อๆๆๆ" เบวินอ้าปากเล็กสั่งคนตัวโตแต่กับโดนริมฝีปากบางสีคล่ำๆประกบลงทันที พร้อมกับลิ้นร้อนสอดเข้าไปในปากเล็ก มือเล็กพยายามดันอกแกร่งออกให้ห่าง จนเธอต้องจิกเล็บลงที่ไหล่กว้างและแผ่นหลัง ลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้นเล็กที่เอาแต่ดันลิ้นของเขาออกจากปากของเธอ ลิ้นหนาควานหาความหวานในปากเล็กและไล่ต้อนลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจ และสะใจที่ได้ทำให้คนตัวเล็กสิ้นท่า

" อื้อๆๆๆๆๆ " คนตัวเล็กร้องในลำคอเพื่อประท้วงคนตัวโตให้ได้สติ มือเล็กพยายามข่วนตามแผ่นหลังแกร่ง น้ำลายซึมเปรอะเปื้อนที่ขอบปากเล็ก คนตัวโตค่อยๆถอนริมฝีปากอออกช้าๆอ้อยอิ่ง

พรืดๆเพียงแค่ปากเล็กเป็นอิสระ มือเล็กชักกลับมาพร้อมยกขึ้นและจะตบลงที่ใบหน้าหล่อของดรูว์สแต่พลาด เพราะคนตัวโตรู้ทันมือหนารวบข้อมือเล็กขึ้นเหนือศีรษะ พร้อมมือหนาจับใบหน้าสวยเอาไว้

" หึหึ อย่าเก่งกับคนอย่าฉันเบวิน" ดรูว์สหัวเราะในลำคอชอบใจ พร้อมเค้นรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น พร้อมปากบางก้มกัดที่ริมฝีปากล่างของคนตัวเล็กแรงๆ จนเลือดซึมออกมา

" อ๊ะ!" เบวินเรียกออกมาด้วยความเจ็บที่แผลจากการกัด ลิ้นร้อนพยายามสอดเข้าไปในปากเล็กอีกรอบ แต่ฟันคมของคนตัวเล็กพยายามกัดกั้นเอาไว้

" ปล่อยฉัน" เบวินพยายามดิ้นและพูดเสียงออกมาอู้อี้ น้ำตาไหลออกหางตา เพราะโดนฟันคมของคนตัวโตกัดเพื่อให้เธอเปิดปาก ดรูว์สถึงกับหงุดหงิดในใจเพราะคนตัวเล็กตรงหน้าไม่ยอม คนตัวโตตัดสินใจก้มตัวลงพร้อมอุ้มคนตัวเล็กพาดไหล่กว้างเดินออกจากห้องแต่งตัวไป

" คุณดรูว์สจะทำบ้าอะไร คุณมีคนมีรักแล้วนะ เราต่างคนต่างอยู่ก็ได้" เบวินพยายามพูดออกมาเพื่อให้คนตัวโตคิดถึงคนที่เขารัก

ตุบ! ร่างเล็กโดนโยนลงไปที่เตียงกว้าง เบวินถึงกับทำหน้าเหยเกเพราะจุก ดรูว์สมองด้วยความสะใจ

" ไม่อยากลองเหรอ แย่งมาแล้วนี้" ดรูว์สถามคนตัวเล็กที่ทำหน้าเหยเก พร้อมรอยยิ้มเหยียดๆ เบวินสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ

" คุณอยากลองผู้หญิงสกปรก ผู้หญิงหน้าด้านอย่างฉันทำไม แฟนของคุณสวยเพียบพร้อมมากนะคุณรู้ไหม" เบวินพยายามกลั้นเสียงสั่นเครือเอาไว้ พร้อมพูดออกมาเสียงอ่อนโยนใจดีสู้เสือที่อยู่บนหน้าอกแกร่งของคนตัวโต

" ก็จริง หึหึ" ดรูว์สพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก พลางหัวเราะในลำคอหนาชอบใจและเดินเข้าไปในห้องน้ำ เบวินมองตามหลังคนตัวโต ด้วยหัวใจที่จุดแและแน่นหน้าอกเหมือนหายใจไม่ออก เธอพลางยกมือเล็กขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากหางตา เบวินดันตัวลุกขึ้นนั่งและกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ แต่เธอรู้สึกเจ็บที่รอยกัดที่คนตัวโตทำเอาไว้ หัวใจดวงน้อยรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ได้แต่ยิ้มเหยียดให้ตัวเอง เพราะเธอยอมรับเลยว่าซีลันดาสวยมาก เพียบพร้อมทุกอย่าง ผู้ชายทุกคนต่างใฝ่ฝันอยากร่วมใช้ชีวิตด้วย