หล่อนเมินหน้าหนีเขา น้ำตาไหลริน “คู่นอนคนไหนๆ ก็สามารถทำให้คุณหมอมีความสุขได้ค่ะ ปล่อยดาวไปเถอะนะคะ”
“ก็บอกแล้วว่าไม่ปล่อย” เขาคำรามเสียงดัง “และถ้าคุณไม่เล่าความจริงให้ผมฟังดีๆ ผมจะไปจัดการเอง และรับรองได้เลยว่าเรื่องใหญ่เขย่าโรงพยาบาลแน่”
ท่าทางจริงจังของฐานัส ทำให้ล้อมดาวต้องรีบห้ามเขาเอาไว้
“อย่านะคะ... มันไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ”
“แต่ผมคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ รปภ. บอกผมว่าเห็นคุณวิ่งร้องไห้ออกไป”
“ดาว...”
มือใหญ่ยกขึ้นโอบประคองดวงหน้าที่ชุ่มคราบน้ำตาของล้อมดาวเอาไว้อย่างปลอบประโลม
“รู้ไหมว่าผมเหยียบจนมิดไมล์เลยทีเดียว เพื่อมาหาคุณที่นี่ เกือบรถชนแล้วด้วย”
“คุณหมอ... ทำไมไม่ระวังคะ”
หล่อนตื่นตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
“ก็ผมเป็นห่วงคุณนี่ ร้อนใจไปหมด”
นิ้วแข็งแรงเขี่ยหยาดน้ำตาบนแก้มนวลอย่างอ่อนโยน
“ถ้าคุณหายไป... ผมคงต้องตายแน่ๆ”
ล้อมดาวร้องไห้ออกมาซ้ำอีกครั้ง หล่อนเจ็บปวดไปทั้งหัวใ
