“ยืนรอเสี่ยมารับหรือครับน้องดาว”
เสียงเหน็บแนมจากผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง หล่อนหันไปมองก็พบว่าเป็นเพื่อนร่วมงานต่างแผนกที่คืนนั้นจะทำมิดีมิร้ายหล่อนในรถ
“อย่ามายุ่งกับดาว”
“แหม พี่พูดแทงใจดำใช่ไหมล่ะครับ”
ผู้ชายคนนั้นไม่ยอมไปไหน แถมยังก้าวเข้ามาประชิดตัวอีกต่างหาก หล่อนรีบถอยหนี แต่แขนถูกกระชากเอาไว้เสียก่อน
“ปล่อยนะ”
ผู้ชายตรงหน้ายิ้มยั่ว มองหล่อนด้วยสายตาดูถูกดูแคลน
“คืนนั้นพี่ปล่อยน้องดาวรอดไปได้ แต่วันนี้ไม่มีทางแน่ ไปขึ้นรถกับพี่”
“ไม่นะ... ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!”
หล่อนดิ้นรนอย่างเอาเป็นเอาตาย พยายามจะอ้าปากร้องขอความช่วยเหลือ แต่มือสกปรกของไอ้เพื่อนร่วมงานนรกก็ปิดหมับที่ปากของหล่อนเสียก่อน
“อื้อ... อื้อ...”
มันไม่สนใจการดิ้นรนของหล่อนแม้แต่น้อย มันออกแรงลากหล่อนไปยังรถของมัน หล่อนน้ำตาไหลพราก และคนแรกที่คิดถึงก็คือฐานัส
‘คุณหมอ... ช่วยดาวด้วย’
และก่อนที่มันจะยัดร่างของ
