“แต่เขายังไม่ลืมคุณเลยนะ” หล่อนช้อนตาขึ้นมองเจ้าของน้ำเสียงกระเส่าคุ้นหู ด้วยความแคลงใจ “คุณ... หมอหมายความว่ายังไงคะ” ฐานัสที่ยังคงสวมแมสปิดหน้าอยู่ผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวใหญ่ และเดินอ้อมโต๊ะออกมาเผชิญหน้ากับคนไข้สาวเนื้อหวาน “ไปที่ขาหยั่งเถอะ” “เอ่อ...” ล้อมดาวตกใจที่จู่ๆ ข้อมือของตนเองก็ถูกมือของคุณหมอหนุ่มรวบเอาไว้ และรั้งให้เดินตามเข้าไปในห้องแห่งหนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปข้างใน “เอ่อ... คุณหมอจะตรวจคนเดียวเหรอคะ” หล่อนเห็นขาหยั่งแล้วก็รู้สึกหวาดหวั่น “หรือว่าคุณอยากให้คนอื่นมาดูของสงวนของคุณเพิ่มล่ะ ผมจะได้เรียกเข้ามาให้” “เอ่อ... ไม่ค่ะ” “งั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องนั้น แล้วขึ้นไปนั่งบนขาหยั่งรอได้เลย” เขาส่งเสื้อคลุมสีชมพูให้ และชี้ให้หล่อนเดินไปเปลี่ยนในห้องใกล้ๆ หล่อนรู้สึกหวาดระแวงแปลกประหลาด แต่เพราะต้องการหนีไปจากสถานการณ์น่าอึดอัดโดยเร็ว จึงต้องกัดฟันทำตามคำสั่ง “