หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้ว ทั้งห้องก็เหลือกันอยู่ 4คนเท่านั้น คือไผ่ที่ยืนอยู่ข้างเตียงของคู่หมั้นสาวของเขา เมฆที่ยืนอยู่ที่ระเบียง และเขาที่นั่งมองภาพบาดตาตรงหน้าอยู่ที่โซฟา ปฐพีถอนหายใจออกมาหนักๆ เพื่อบอกใครบางคน
" นอนเถอะ เดี๋ยวผมขอไปคุยกับหมอก่อน " ไผ่เห็นสายตาปฐพีที่มองเขาอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มจึงขอปลีกตัวออกไปด้านนอกทันที ปฐพีไม่ใช่คนโง่ เขาย่อมรู้ความสัมพันธ์ของบอดี้การ์ดหนุ่มกับหญิงสาวแล้วแน่นอน แต่เขาก็รู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่หญิงสาวจะอยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะสายเลือดเดียวกันกับเธอก็เถอะ
" นายหิวไหมครับ ผมจะไปซื้ออะไรมาให้ทาน คุณต้นข้าวล่ะครับอยากทานอะไรไหม " เมฆเมื่อเห็นสีหน้าของเจ้านายจึงขอตัวแยกออกไปอีกคน แต่ก่อนไปก็ไม่ลืมที่จะหันไปถามคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงด้วย แต่หญิงสาวส่ายหน้าปฎิเสธ มือขวาคนสนิทจึงหันไปรอคำตอบจากเจ้านายแทน
" อะไรก็ได้ ไปซื้อมาเถอะ
