"ทำไมไปบอกแม่ฝุ่นแบบนั้นคะ" "แบบไหน" ผมที่นั่งอยู่บนโซฟากำลังเช็คงานในmacbookอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นจากจอตรงหน้าแล้วเลิกคิ้วถามกลับเด็กบื้อที่พอเข้าห้องมาเห็นผมก็ถามคำนี้ออกมาอย่างเคืองๆแต่โคตรน่ารักเวลาฝุ่นทำแบบนี้จนผมอยากจะจับหน้าบึ้งๆ มาหอมสักฟอดใหญ่ๆ "คุณธิมไปบอกแม่ฝุ่นว่าเป็นแฟนฝุ่นได้ยังไงทั้งๆ ที่เราสองคนเป็นแค่เจ้าหนี้ลูกหนี้กัน" อ่อ!!เรื่องนี้นี่เองไม่กลับมานอนห้องกับผมตั้งสามคืนเพราะฝุ่นไปนอนเฝ้าแม่พอวันนี้กลับมาก็มาเกรี้ยวกราดใส่ชุดใหญ่เลย "ใครเจ้าหนี้ใครลูกหนี้" "ก็คุณกับฝุ่นไงคะ" "ฉันพูดตอนไหนว่าฉันเป็นเจ้าหนี้เธอแล้วเธอเป็นลูกหนี้ฉัน" “งั้นก็เจ้านายกับลูกน้องก็ได้ค่ะทำไมไม่บอกแม่ฝุ่นแบบนี้ค่ะไปบอกว่าเป็นแฟนกันทำไม” “เป็นแฟนฉันมันไม่ดีตรงไหนล่ะ” "คุณธิม!! อย่าพึ่งกวนฝุ่นสิคะคุยกันให้รู้เรื่องค่ะ" "เธอนั่นแหละคุยไม่รู้เรื่องมาถึงก็มาแว๊ดๆ ใส่ฉัน" เถียงมาเถียงกลับไม่โกงค