“ไม่เจอกันตั้งหลายปีก็ยังไม่สูงสักทีสินะ..ตัวเล็ก!” “พะ...พี่คริส!!” เจ้าของชื่อที่ฉันพึ่งเรียกเขาออกมาอย่างตกใจเมื่อกี้ส่งยิ้มพร้อมกับเลิกคิ้วทำหน้ากวนๆใส่ฉันเขาคือพี่คริสค่ะเป็นลูกชายของเจ้านายเก่าแม่ฉันที่เคยไปทำงานเป็นแม่บ้านให้แต่พี่เขาอยู่เมืองนอกนี่น่าทำไมอยู่ๆฉันถึงมาเจอเขาที่นี่ “ดีใจจังที่เรายังจำพี่ได้” “พี่คริสมาอยู่นี่ได้ไงคะกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” “กลับมาได้สองสามวันแล้วพี่มีงานสำคัญที่ต้องกลับมาจัดการแล้วเรากับอานภาล่ะเป็นไงบ้างสบายดีไหม” “ฝุ่นสบายดี..แต่แม่ไม่ค่อยสบายค่ะแล้วพี่คริสมากับใครคะของกินของใช้เต็มรถเข็นแบบนี้แถมมีของผู้หญิงซะด้วยคงไม่ได้มาคนเดียวใช่ไหมเนี่ย" ฉันพูดกับพี่คริสแล้วก็ยิ้มให้พี่เขาแบบจับผิดว่าเขาพาผู้หญิงมาด้วยจริงๆหรือเปล่าไม่เจอกันหลายปีขนาดนี้พี่คริสต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ “พี่มากับ….” “คริสคะ!” “นั่นไง...มาละ” ฉันมองตามสายตาของพี่คริสที่หันไปท