ก๊อก..ก๊อก...
“ท่านชีคครับ”
องครักษ์มาริสส์เคาะประตูห้องพักของท่านชีคอัลมัสในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา โดยมี
พันธิสายืนเขินอายอยู่ใกล้ๆ และพยายามหลบอยู่ข้างหลังตัวเขาแทบตลอดเวลาในขณะเดินออกจากห้องพักเดินตรงมายังห้องพักของท่านชีคอัลมัส แล้วต้องเจอด่านแรกเป็นองครักษ์สามคนที่ยืนอารักขาความปลอดภัยอยู่หน้าห้องพักของเจ้าแห่งทะเลทราย
และด้วยรู้ว่าพันธิสาเขินอายไม่กล้าสบตากับเหล่าองครักษ์ที่ยืนนิ่งราวกับหุ่นปั้นก็ไม่ปาน ก็กระซิบบอกหญิงสาวให้คลายกังวลว่า
“ไม่ต้องอายหรอกครับ ลูกน้องของผมไม่มีนิสัยสอดรู้สอดเห็น พวกเขาจะไม่มองคุณด้วยแววตาเหยียดหยามหรือดูถูก แต่พวกเขาจะมองคุณด้วยแววตาเคารพในตลอดเวลาทั้งต่อหน้าและลับหลังเมื่อรู้ว่าคุณคือผู้หญิงของผม”
“ฉันต้องดีใจไหมคะกับคำว่า ‘ผู้หญิงของผม’”
พันธิสาถามแกมประชด อยากบอกองครักษ์มาริสส์เหลือเกินว่าคำพูดนี้ทำให้ความเจ็บแปลบวิ่งเข้าสู่หัวใจในทันที
แ
