“คุณ...คุณมาริสส์...จะทำอะไร...”
พันธิสาถามเสียงสั่น ใบหน้างามหลุบลงมองตาม เมื่อองครักษ์มาริสส์ลากริมฝีปากร้อนรุ่มจูบต่ำลงไปเรื่อยๆ ก่อนจะนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอโดยที่มือใหญ่ทั้งสองยังกอบกุมฟอนเฟ้นปทุมถันไม่มีหยุด
องครักษ์มาริสส์นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าร่างบางอรชรกึ่งเปลือย ดวงตาคมกริบที่หิวกระหายรสรักทอดมองเนินดอกไม้สวาทงดงามที่เห็นรำไรอยู่ภายใต้ชั้นในผ้าลูกไม้ บอกกับตัวเองว่าอยากดูดเม้มกินดอกไม้สวาทจนแทบทนรอไม่ไหวแล้ว และก็เงยหน้าขึ้นมองสบตากับดวงตาคู่สวย เอ่ยตอบคำถามเสียงสั่นพร่า
“ผมจะจูบคุณ ผมจะมอบความสุขให้กับคุณในทุกนาทีที่มีผมอยู่ด้วย”
มือใหญ่ข้างหนึ่งเลื่อนลงมาตามสะโพกผายมน ก่อนจะดุนดันให้ดอกไม้สวาทเด่นนูนมาข้างหน้า และไม่รออีกต่อไปแล้ว ริมฝีปากร้อนฉกเข้าหาดอกไม้สวาททั้งๆ ที่ยังมีผ้าลูกไม้ปกปิดอยู่ ลิ้นร้อนเปียกชื้นตวัดโลมเลียให้ผู้เป็นเจ้าของดอกไม้งดงามต้องหวีดเสียงร้องลั่น
