เจ็ดวันผ่านไป
สายลมแรงพาดผ่านไปตามทิวเขาอยู่เป็นระยะ จนพัดพาดอกอวี้หลันสีขาวปลิดปลิวจากต้นโปรยปรายลงสู่พื้นดินจนบริเวณใต้ต้นไม้ดังกล่าวเต็มไปสีขาวโพลน
และกลิ่นหอมโรยรื่นตลบอบอวลไปทั่วกระท่อมตรงเนินเขา ซึ่งในเวลานี้หาได้ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวเพียงลำพังดั่งที่เคยเป็นอีกต่อไป แต่มีกระท่อมที่ถูกปลูกขึ้นมาใหม่รายล้อมรอบจนกลายเป็นศูนย์กลาง
บัดนี้กระท่อมที่ถูกปลูกขึ้นใหม่ภายในเวลาเพียงแค่เจ็ดวันจากฝีมือของชายฉกรรจ์จำนวนสามสิบชีวิตที่ช่วยกันสร้างคนละไม้ละมือโดยปลูกกระท่อมคล้ายวางค่ายกล แบ่งเป็นตั้งอยู่แถวหน้าสุดด้วยกันสองหลัง ปลูกขนาบด้านซ้ายหนึ่งหลังและด้านขวาหนึ่งหลัง ตบท้ายปลูกด้านหลังสุดอีกสองหลังราวกับว่าการปลูกกระท่อมดังกล่าววางเวรยามรักษาการณ์เอาไว้ไม่มีผิด
ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ องครักษ์ผู้ติดตามพักอาศัยอยู่ภายในกระท่อมหลังละหกคน โดยแต่ละหลังจะหมุนเวียนออกมาผลัดเปลี่ยนเฝ้ายามอยู่ตรงบร
