“มิเกล มิเกลอย่าเป็นอะไรนะลูก แด๊ดดี้จะพาขึ้นไปบนห้องเดี๋ยวนี้แหละ” แม่หนูน้อยแอบขยิบตาให้ลักษณ์ณาราอย่างเจ้าเล่ห์ จนหญิงสาวต้องทำหน้าเหวอ มิเกลเล่นละครสกัดดาวรุ่งนี่เอง เป็นเด็กเป็นเล็กตัวแค่นี้แต่ร้ายลึกเหลือเกินแม่คุณ
“มาร์สคะ ไหนคุณบอกจะพาโซเฟียไปหาหมอยังไงล่ะคะ” นางแบบสาวเยื้องย่างหุ่นทรมานใจชายมายืนชิดกายทรงพลัง จงใจใช้เนินอกขนาดมหึมาเบียดเสียดต้นแขนแกร่ง แล้วเอ่ยทวงถามอย่างอ้อนๆ
“ถ้าคุณไปเองไม่ไหว ก็เรียกใช้ลูกน้องผมได้เลยนะโซเฟีย ผมขอตัว” มาร์โบโลเอ่ยกับคู่ขาสาวเสียงเรียบไร้อารมณ์ แล้วพาร่างน้อยที่นอนซุกซบอยู่กับไหล่กว้างเดินไปทางบันได แผ่นหลังกว้างทรงพลังก้าวห่างออกไปอย่างไม่คิดจะเหลียวหลังกลับมาสนใจโซเฟียน่า
พอเห็นผู้เป็นพ่อทำในสิ่งที่เธอกำลังภาวนาว่าให้มันเป็น มิเกลก็แอบส่งยิ้มเยาะเย้ยไปให้โซเฟียน่า แล้วทำทีเป็นหลับตาลงซบไหล่พ่อ โซเฟียน่าอ้าปากหวอ อยากจะกระทืบเท้ากรีดร้องเต้น
