ช่วงสายของอีกวันฉันตื่นขึ้นมาเป็นคนแรก ลุกขึ้นนั่งก็รู้สึกมึนจากอาการเมาค้าง มองไปสองข้างเพื่อนๆ ยังนอนหลับกันอยู่ เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนเป็นคนแรก
“ตื่นแล้วทำไมไม่เรียกล่ะ”
“ใครใช้ให้นายมายืนหน้าห้องน้ำแบบนี้ ฉันตกใจหมดเลย” ใจแทบจะหล่นอยู่ตาตุ่ม ก็โชกุนเล่นมายืนทำหน้าหล่ออยู่หน้าห้องน้ำ เปิดประตูออกมาก็เจอพอดี
“ขวัญอ่อนจังเลยนะ ให้ฉันกอดปลอบขวัญให้เอามั้ย”
“ไอ้บ้า ไปอาบน้ำไป จะได้ไปช่วยกันเก็บของ” พูดจบก็เดินหนีออกไปหน้าบ้าน
ผ่านไปสักสิบนาทีเห็นจะได้ เขาก็ตามออกมาช่วยกันอีกแรง ดีนะที่โชกุนตื่น ไม่อย่างนั้นคงต้องเก็บคนเดียว เพราะอีกสี่คนที่เหลือยังไม่เสด็จออกจากที่นอนกันเลย คงจะเมาหนักน่าดู
กว่าทุกคนจะตื่นออกมาอยู่กันพร้อมหน้าก็ปาไปเกือบเที่ยง หาอะไรกินกันเสร็จก็พากันไปนั่งเล่นริมน้ำตกและลงเล่นน้ำกัน
ช่วงที่ไม่มีนักท่องเที่ยวเข้าพัก น้ำตกใสสะอาดมากเลยนะ น้ำเย็นมาก ว่าแล้วก็ขอไปเล่น
