ทศวรรษเช็ดน้ำตาให้ลูก ดึงโสรยามากอดปลอบ " คุณพ่อคะ โสอยากไปไหว้แม่อรชุมาค่ะคุณพ่อพาโสไปได้ไหมคะ " " ได้สิไว้พรุ่งนี้ละกัน โสพ่อเองก็มีเรื่องสำคัญอีกเรื่องอยากจะคุยกับลูกเหมือนกัน" " เรื่องอะไรคะ " " โสก็รู้ใช่ไหมว่าพ่อติดหนี้พนัน " " ค่ะ โสรู้ " ทศวรรษหลับตาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ตอนนั้นเขาเครียดเลยระบายอารมณ์ด้วยการเข้าบ่อน เล่นแรกๆก็มือขึ้นได้มาเป็นกอบเป็นกำทำให้เขาได้ใจลงทุนหนัก สุดท้ายก็มีแต่เสียกับเสียยิ่งเล่นยิ่งเสีย เขาจึงต้องหาวิธีถอนทุนคืน ถอนไปถอนมาทรัพย์สินในส่วนของเขาเริ่มร่อยหรอ สุดท้ายหมดตัวจนต้องแอบขโมยเงินทองส่วนตัวของอัญญาไปลงทุนใหม่ ห้างสรรพสินค้าที่เขาให้คนไปเผาไล่ที่พวกชุมชนแออัดเพื่อสร้างห้างขึ้นมา เขาก็ขายหุ้นให้คนอื่นไปแล้วในราคาถูกโดยไม่ได้บอกให้อัญญารู้ ตอนนี้เขาเป็นหนี้หลายร้อยล้าน ทรัพย์สินที่อัญญาแบ่งให้เขาคงต้องเอาไปขายใช้หนี้รวมทั้งบ้านหลังนี้ด้วย " พ่อเป็นห