6
1248 คำ
บรรยากาศในห้องน้ำแย่กว่าที่ของขวัญคิดไว้เมื่อตอนที่อยู่บนเตียงเสียอีก เมื่อเธอเตรียมน้ำอุ่นให้เขาเสร็จเรียบร้อยเธอก็ไม่ได้ออกจากห้องน้ำไปไหน ได้แต่เดินวนเวียนใช้ความคิดอยู่ภายในนั้น จนกระทั่งเธอคงหายมานานแล้วเขาจึงเคาะประตูเรียกแต่ก็ไม่ได้รอให้เธอตอบรับหรือปฏิเสธแต่อย่างใดเมื่อคนเอาแต่ใจถือวิสาสะเปิดประตูผลัวะเข้ามาเลย
“คิดว่าเป็นลมในห้องน้ำไปเสียแล้ว” เบนจามินว่าแล้วทำให้ของขวัญมองค้อนตาเขียว จากนั้นคนเอาแต่ใจก็ไม่สนใจว่าคนที่อยู่ร่วมด้วยจะหน้าแดงซ่าน ร้อนวูบวาบขนาดไหน เมื่อจู่ ๆ เบนจามินก็เปลื้องเสื้อคลุมของตนออกแล้วเดินโทง ๆ ลงอ่างทันที
ของขวัญอยากจะร้องกรี๊ดแต่ก็กลัวกฎเหล็กของเบนจามินที่บอกไว้ว่าถ้าทำให้เขาหนวกหู รำคาญมาก ๆ เขาจะจัดดับเบิลแฮททริคส์ให้เธอ ซึ่งแค่คิดของขวัญก็ไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น
“นี่จะยืนอยู่อีกนานไหม ฉันรอนานแล้วนะ”
ของขวัญถอนหายใจ กัดฟันกรอด บอกตัวเองว่าให้อดทนไปก่อนรอให้เธอหนีรอดไปได้ก่อนเถอะ จะเอาคืนให้แสบเลย ของขวัญถอนหายใจแล้วกระฟัดกระเฟียดเข้าไป
อ่างอาบน้ำที่เธอเตรียมไว้ให้มันเป็นแบบอ่างจากุซซี่ที่มีน้ำอุ่นหมุนวนให้ความรู้สึกราวกับนวดตัวไปในคราเดียวทั้งอุ่นสบายและผ่อนคลาย แต่มันสร้างความตึงเครียดให้กับเธออย่างมาก
เมื่อของขวัญก้าวเข้าไปข้าง ๆ อ่าง เขาก็ปลดเสื้อคลุมเธอทิ้งอย่างไม่ไยดี หญิงสาวผงะเป็นรอบที่เท่าไรเธอก็ไม่ได้นับและต้องตกใจมากขึ้นเมื่อเขาลุกขึ้นมาอุ้มเอาเธอลงไปในอ่างน้ำกับเขาด้วย
“อื้อ ไม่ค่ะ ฉันไม่อาบ คุณอาบคนเดียวสิ”
“คุณกำลังขัดใจผมนะเบบี๋ คุณก็รู้นี่ว่าผลของมันจะเป็นยังไง” ของขวัญฟังแล้วแอบนิ่วหน้า กำหมัดแน่น “เอาล่ะคุณอาบน้ำให้ผมได้แล้ว อาบให้สะอาดและก็อาบให้ทั่วตัว” ว่าแล้วคนต้องการกลั่นแกล้งแม่สาวคอสเพลย์ขี้กลัวแต่น่ารักน่าหยิกอย่างเหลือร้ายก็นอนเหยียดแผ่ร่างกายออกเต็มที่
เบนจามินรู้ดีว่าร่างกายของเขาสมบูรณ์แบบ แข็งแกร่งมากแค่ไหน เขาจึงไม่อายที่จะอวดลอนกล้ามเนื้อแข็งแรงที่สาว ๆ ทุกคนที่ผ่านมาของเขาคลั่งไคล้ชื่นชอบให้คนขี้กลัวได้ดู และเขาต้องกลั้นยิ้มเมื่อสิ่งที่คิดเป็นจริง ดวงตากลมโตของของขวัญขยายเบิกกว้างมองร่างกายบึกบึนที่เต็มไปด้วยลอนกล้าม ความสมบูรณ์ของความเป็นชายแล้วเบนจามินก็เห็นว่าแม่สาวคอสเพลย์คัพซีของเขาก็มองอย่างไม่วางตา
“คุณอาบเองต่อเถอะ” ของขวัญพูดทั้งที่ไม่มองหน้า เธอนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาในอ่างในสภาพที่ล่อนจ้อนเปลือยเปล่าไม่ต่างจากเขา และเธอก็อายเหลือแสน
“จะอายอะไรอีก คุณก็เคยเห็นมันแล้ว”
ของขวัญกำลังจะเผลอบริภาษแล้วต้องชะงักไว้แค่กลางลำคอ “อะ ฉันไม่เคยทำแบบนี้กับใคร”
“ผมเชื่อ และก็ดีใจมากที่ผมจะเป็นคนแรกของคุณทุก...เรื่อง เอ้า อาบต่อสิ อาบมาถึงนี่แล้ว” เบนจามินว่าเพราะของขวัญแค่เปิดเอาน้ำฝักบัวมารดตัวเขาแล้วไม่ยอมทำอะไรต่อ จนเขาต้องออกปากเร่ง และมันทำให้คนถูกบังคับต้องหน้าเห่อร้อน
ของขวัญรู้สึกว่ามือไม้กำลังอ่อนแรง แต่ก็ต้องตัดใจทำให้มันจบ ๆ ไป และขณะมือที่ยกขึ้นอย่างเก้ ๆ กัง ๆ เพื่อกดครีมอาบน้ำใส่ใยขัดตัว เธอก็ต้องกดค้างและชะงักตกใจกลางอากาศ เมื่อคนเอาแต่ใจร้องห้ามขึ้น
“ใครบอกให้คุณใช้ใยขัดตัว ผมไม่ชอบ ใช้มือนุ่ม ๆ ของคุณนั่นแหละ มันคงนุ่มลื่นให้ความรู้สึกที่ดีกว่า”
ของขวัญถือใยขัดตัวค้างกลางอากาศ มองจอมมารเอาแต่ใจด้วยสายตาฝากไว้ก่อน ถ้าเธอหนีไปได้เมื่อไรละก็ ไอ้โจรหื่นกามโรคจิตแต่บังเอิญหน้าหล่อหุ่นล่ำได้นอนมุ้งสายบัวกินข้าวแดงยาวแน่
“เลิกด่าผมในใจได้แล้ว และจัดการตัวผมให้สะอาดเสียทีผมรอนานและชักเริ่มหงุดหงิด” เบนจามินพูดดักคอรู้ทัน ทำให้ของขวัญแยกเขี้ยวนิ่วหน้าและเพียงเท่านั้นของขวัญที่ไม่เคยทำอะไรเช่นนี้มาก่อนเลยในชีวิต ก็กัดฟันจำใจต้องอาบน้ำให้ชายหนุ่ม โดยเธอพยายามปลอบใจตัวเองว่าเขาคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอมาแต่ชาติไหนปางไหนกระมัง ชาตินี้เธอถึงต้องมาชดใช้ให้เขา คิดได้อย่างนั้นแล้วของขวัญก็ก้มหน้าชดใช้กรรมนี้ให้มันจบ ๆ สิ้นไป
คนนอนแช่น้ำอุ่นและมีมือบางที่ถูสบู่ให้ไปตามตัวมันสร้างความกระสันซ่านให้ดีแท้แบบนี้นี่เอง เบนจามินรู้สึกร่างกายเขาคึกคักขึ้นมาอีกครั้ง ขณะมองคนก้มหน้าหลบสายตาถูตัวเขาไปมาอย่างจับทิศทางไม่ถูก แต่เขาก็ขำเกินกว่าจะขุ่นเคืองหรือโกรธเธอ
“ถูอยู่แต่ที่เดิม แล้วตรงอื่นมันจะสะอาดไหม” ชายหนุ่มว่า
“ตรงอื่นคุณก็ทำเองสิ เอ่อ..” ของขวัญพูดเสียงดัง แล้วนึกขึ้นได้ “ตรงอื่นที่ว่าคุณทำเองได้ไหม...คะ” ของขวัญแสร้งลากเสียงอ่อนหวานยานคาง และก็ได้รับยิ้มหวานพร้อมกับคำปฏิเสธที่ทำให้เธอต้องหน้านิ่วกลับมา
“ไม่ได้ แล้วเมื่อไรฉันถึงจะรู้ว่าเธอชื่ออะไร ตลอดสองอาทิตย์นี้เธอคงไม่คิดว่าจะให้ฉันอยู่กับคนไม่มีชื่อหรอกนะ”
ของขวัญนิ่วหน้าที่เขาเอาแต่ใจกับเธอตลอด เธอไม่ต้องการบอกให้เขารู้ ทางที่ดีถ้าเขารู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอได้น้อยที่สุดน่าจะเป็นการดี เพราะเธอคิดว่าถ้ามีโอกาสหนีออกไปได้ยังไงเธอก็จะต้องไปแจ้งความเอาผิดกับคนชั่วทำผิดที่ข่มขืนเธอให้ได้
“จะบอกได้หรือยัง ถ้ายังผมจะปล้ำคุณในอ่างนี่แหละ”
“ของขวัญค่ะ” ของขวัญรีบบอก ลอบกลืนน้ำลาย แล้วต้องมองแปลกใจที่เห็นเขาพยักหน้ารับช้า ๆ แล้วพูด
“ฉันรู้ว่าเควินส่งเธอมาเป็นของขวัญให้ฉัน และเธอเป็นของขวัญที่เยี่ยมยอดมาก”
“อร๊ายย อีตาบ้าฉันชื่อของขวัญ..ไม่ได้มาเป็นของขวัญให้คุณ” ของขวัญกระแทกเสียงบอก แต่ทำให้อีกฝ่ายกลับหัวเราะลั่นเพราะความชอบใจ
“โอเค มายกิ๊ฟ ชื่อคุณความหมายดีมาก แต่เรียกยากจังเบบี๋”
“งั้นคุณจะเรียกฉันว่าอะไรก็ตามใจเถอะ”
ของขวัญตอบอย่างไม่ไยดี เขาอยากจะเรียกเธอด้วยชื่ออะไรก็ตามใจเขา เธอไม่คิดจะสนใจ เพราะอีกไม่นานก็คงไม่เจอกันแล้ว แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือเธอจะต้องหาทางหนีรอดไปจากที่นี่ให้ได้ก่อน เธอต้องโทร. ไปบอกมารดาหรือไม่ก็สมเกียรติให้รู้ก่อนว่าเธอถูกกักขังอยู่ที่นี่ อยู่กับพวกอันธพาลมาเฟีย
- ผู้เขียน
