ร้อนสวาทมาเฟีย

2

ขณะที่อีกฟาก ประตูลิฟต์ส่วนตัวของห้องเพนท์เฮ้าส์เปิดกว้างออก ร่างสูงของเบนจามินก้าวนำหน้ามา ขณะที่ประตูห้องก็ถูกเปิดรอไว้โดยบอดีการ์ดบางส่วนที่ขึ้นมาก่อน

“พวกนายสองคนเฝ้าหน้าลิฟต์ และอีกสองคนเฝ้าที่หน้าประตู ที่เหลือตามมา” เสียงลูอิสบอดีการ์ดคู่ใจของเจ้าพ่อค้าอาวุธหันมาสั่งลูกน้องที่ตามมานับสิบให้กระจายกันดูแลความปลอดภัย ขณะที่คนเป็นนายก้าวเข้าไปในห้องสูทหรูหราเรียบร้อยแล้ว

“เจ้านายต้องการอะไรอีกไหมครับ” ลูอิสถามขณะเบนจามินเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์บาร์ ชายหนุ่มเลือกจะจิบเครื่องดื่มสักหน่อยก่อนแล้วจึงพักผ่อน

“ไม่แล้วล่ะ นายไปพักเถอะเหนื่อยมาหลายวันแล้ว ฉันก็ว่าจะพักเหมือนกัน” เบนจามินโบกมือไล่ เพราะทั้งเขาและลูกน้องต่างผ่านกันอดหลับอดนอนอย่างทรหดข้ามคืนกันมาหลายวันแล้ว

เบนจามินที่จัดการถอดเนคไทและเสื้อสูทออกไปแล้ว ขณะนั่งจิบเบียร์ที่เคาน์เตอร์บาร์ เขารู้ทันทีว่าตัวเองง่วงงุนและเพลียมากเพียงใดก็ตอนนี้ เขาสาดเบียร์ในแก้วเข้าปากพรวดเดียวจนหมดและคิดว่าจะพักผ่อนเสียหน่อย เพราะแน่ล่ะเขาเดินทางไกลมาครึ่งค่อนโลก ตั้งแต่สามวันก่อนเขาเดินทางออกจากอัฟกานิสถาน มาเบลเยียม ไลบีเรีย และสุดท้ายเดินทางมาที่ประเทศไทยเกือบสามวันมาแล้วที่ไม่ได้พักผ่อนแบบจริง ๆ จัง ถึงจะเดินทางด้วยเครื่องบินส่วนตัวแต่เบนจามินก็ยังรู้สึกว่าร่างกายยังต้องการพักผ่อนอยู่ดี เมื่อคิดได้ดังนั้นคนเริ่มง่วงจึงเดินจากเคาน์เตอร์บาร์มา

เมื่อเข้ามาในห้องสูทหรูหราที่ซื้อไว้สำหรับพักผ่อนเวลาเดินทางมาเจรจาธุรกิจโดยเฉพาะ เบนจามินก็ต้องผงะเมื่อเห็นใครบางคนนอนอยู่บนเตียง

ด้วยสัญชาตญาณระวังภัยทำให้เบนจามินกระชับปืนพกที่เอว หายจากความง่วงงุนทันที สองเท้าก้าวเดินช้า ๆ ไปที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์พลางคิดว่าถ้าเป็นคนร้ายมันก็กล้ามากที่บุกเข้ามาถึงในห้องนอนเขาและไม่น่าเป็นไปได้เพราะทีมรักษาความปลอดภัยของเขาไม่คยทำงานพลาด ไม่เคยปล่อยให้ใครขึ้นมาถึงบนห้องเพนท์เฮ้าส์ของเขา ซึ่งคนที่จะขึ้นมาได้มีเพียงเควินคนเดียวเท่านั้นและที่เหลือก็เป็น...แม่บ้าน

‘นี่แม่บ้านจริงหรือ’ คำถามนี้ผุดขึ้นมาในสมองของเขาทันที

ขณะที่ความคิดของคนที่คอยระวังตัวตลอดกำลังเลยเถิดไปไกล อีกร่างที่กำลังนอนหลับใหลสบายอยู่ก็พลิกตัวหันหน้ากลับมา เปลือกตาหญิงสาวปิดสนิท ใบหน้าสวยคมอย่างไทยแท้หลับพริ้ม ลมหายใจของเธอเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกว่ากำลังหลับสบาย ทำให้เบนจามินมองอยู่นาน ปืนในมือถูกเก็บเข้าที่เดิม สองขาแกร่งก้าวเข้าไปใกล้เพื่อมองให้แน่ชัด แต่ก็ไม่ลืมระวังตัว

คนที่คิดว่าแค่พักสายตายังคงหลับต่อเนื่องโดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกสายตาหนึ่งมองโลมเลียไปทั่วร่างงดงามที่เต็มไปด้วยสิ่งที่ผู้ชายอย่างเขาต้องการ

เพราะเธอนอนตะแคงขดกาย จึงเห็นรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้งได้ชัดเจน และกระโปรงแม่บ้านที่เธอสวมอยู่ก็เลิกขึ้นมาถึงปลีน่องโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยสักนิด

เบนจามินลอบยิ้ม หรือจะเป็นเควินเลขาอีกคนของเขาที่จัดการส่งผู้หญิงคนนี้มาให้ สงสัยต้องตบรางวัลให้มันสักหน่อย ไอ้หมอนี่ทำงานดีเกินคาด เพราะเขาไม่ได้สั่งไว้แต่มันก็จัดหามาให้ ก็คงเหมือนทุกครั้งที่มันเสนอหน้าจัดมา และถ้าเขาเกิดไม่พอใจก็จะไล่กลับไปเอง แต่ครั้งนี้เขากลับไม่นึกอยากไล่แม่สาวหุ่นเซียะคนนี้เลยสักนิด แม้สมองจะบอกว่าง่วงงุน เปลือกตาหนักอึ้งเพียงใด แต่ร่างกายบางส่วนกลับฟ้องว่ากำลังคึกคักอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนมันรวมตัวกันผลักดันเป้ากางเกงสแลคของเขาให้นูนขึ้นมาอย่างชัดเจนหรือหากว่าแม่สาวน้อยบนเตียงนอนเผลอไผลเอามือปาดป่ายโดนมันเข้าเธอจะรู้ว่ามันแข็งขึ้นมาแค่ไหน แน่ล่ะเธอทำให้เขาปวดหนึบ ๆ ไปถึงปลายยอดเลยเชียว

แม่สาวคนนี้มาแปลกกว่าคนอื่น เบนจามินกวาดตามองสำรวจ บางคนที่เควินเคยส่งมามักจะอยู่ในชุดเดรสเข้ารูปที่สั้นและตึงเปรี๊ยะไปทุกสัดส่วนแต่สำหรับแม่คนนี้กลับอยู่ในชุดที่มองยังไงก็บอกว่ามันคือชุดแม่บ้าน หรือมันจะเป็นชุดคอสเพลย์ของเธอเพื่อสร้างความตื่นเต้นแปลกใหม่ให้เขา แต่ก็นั่นล่ะไม่ว่าจะชุดไหนถ้าเป็นแม่สาวหุ่นสะบึมคนนี้เขายอมหมด

‘จะจัดให้หนักเลยเชียว หุ่นน่าฟาดซะขนาดนี้’

เมื่อคิดได้ดังนั้นเบนจามินก็ไม่รอช้า มือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายที่เขามองว่าแสนจะเย้ายวนอย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่ ร่างกายของเขาฟ้องว่าต้องการผู้หญิงคนนี้มากขึ้นทุกที ๆ จนลืมความตั้งใจแรกที่ว่าจะพักผ่อน เขาไล้มือไปที่ใบหน้าสวยคมของเธอ แล้วเลื่อนลงมาตามซอกคอ แล้วมาหยุดอยู่ที่ร่องอกอวบที่เบียดตัวชิดกันอยู่ภายใต้เสื้อชุดทำงานที่เบนจามินมองว่ามันคือชุดคอสเพลย์

เขาค่อย ๆ เริ่มลงมือปลดกระดุมเสื้อของแม่สาวคอสเพลย์ที่หลับลึกไม่ยอมตื่นเสียที แต่ก็นั่นล่ะมันก็แปลกดีและกลับกลายเป็นสร้างความตื่นเต้นให้เขาได้อย่างเหลือเชื่อ และดวงตาสีเข้มของเขาก็ต้องเบิกโพลงเมื่อเห็นสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้สาบเสื้อ บราเซียร์สีหวานที่แทบจะโอบอุ้มความอวบใหญ่ไว้ไม่มิดถ้าให้เขาเดาเธอต้องขนาดคัพซีแน่ ๆ

เบนจามินลอบกลืนน้ำลายอดใจไว้ไม่อยู่ มือของเขาสั่นเทาขณะปลดกระดุมเม็ดที่เหลือ จนกระทั่งสาบเสื้อแยกออกจากกัน เผยให้เห็นทรวงอกที่เต่งตึง อวบหยุ่นชัดถนัดตาและมันทำให้เขายิ่งกระหายอยากได้เธอมากขึ้นไปอีกเท่าตัวหากไม่ได้รับรองเขาปวดตายแน่ เจ้าของร่างสูงยิ้มร้ายอย่างหมายมาด

เบนจามินจัดการเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองบ้างและไม่รอช้าเขาขึ้นไปทาบทับบนร่างบอบบาง ที่เขาเลิกกระโปรงของเธอขึ้นสูง จนเห็นแพนตี้สีสวยสีเดียวเข้าชุดกันกับชั้นในตัวบน และความคิดหนึ่งก็แวบผุดขึ้นมา นี่เขากำลังลักหลับเธอ เบนจามินหัวเราะให้กับความคิดระห่ำนี้ และบังเอิญว่าเขาชอบที่มันเป็นเช่นนี้เสียด้วย เพราะทุกครั้งพวกผู้หญิงที่เควินจัดหามาให้ก็รู้งานเสียจนเขาเหนื่อยหน่าย หมดสนุกแต่ก็ยอมเล่นไปตามเกมของพวกเธอ พอเสร็จก็ไล่พวกเธอกลับ แต่กับแม่สาวคอสเพลย์คนนี้กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง

ความเป็นชายของเขาขยายใหญ่ตามความรู้สึก และเขารับรู้ได้ถึงความอัดแน่นปวดหนึบที่กึ่งกลางชาย ไม่รอช้ามือหนาตะโบมลงที่อกอวบฟอนเฟ้น บีบคลึง จนเบนจามินรู้สึกร้อนไปทั้งร่าง อยากจะแทรกผ่านความเป็นชายไปเสียเหลือเกิน แพนตี้ที่ขวางอยู่จึงถูกรูดลงไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับที่ร่างบางของหญิงสาวเริ่มขยับตัวรู้สึก

ของขวัญเริ่มรู้สึกว่าตัวเธอหนักอึ้ง ราวกับถูกใครกดทับ ไม่สบายตัวเหมือนตอนแรกที่เริ่มนอนใหม่ ๆ คล้ายกับมีอะไรปีนป่ายอยู่ตามเนื้อตัว และที่สำคัญตรงหน้าอกของเธอ ราวกับมีมือนับร้อยนับพันมาป้วนเปี้ยนบีบเคล้น มันคล้ายความฝันแต่มันเป็นความจริง ความจริงที่น่าตกใจ

“กรี๊ดดด...” ของขวัญกรี๊ดลั่นลืมตาตื่นขึ้นมาจากสัมผัสยุบยับ ดวงตากลมโตมองไปก็พบกว่ามีใครคนหนึ่งกำลังคร่อมทับเธออยู่ ใบหน้าของเขากำลังบิดเบี้ยวเหยเก และในตอนนั้นที่เธอรู้สึกเจ็บ เจ็บที่หว่างขากลางกายของเธอ