บทที่14
“จดหมายอันนี้ส่งให้แม่นางอวี๋ ส่วนอันนี้ส่งให้กับจวนของคุณชายเหวินอี้”
ซงหลิวกลับมาทำงานให้กับชิงหลันแล้ว แต่เมื่องานแรกที่สั่งคือการสั่งให้ส่งจดหมายไปที่จวนของคุณชายเหวินอี้ หน้าตาของเจ้าตัวถึงได้แสดงชัดว่าไม่พอใจ ไม่รู้ว่าช่วงที่เขาไม่อยู่เกิดอะไรขึ้นบ้าง คุณหนูถึงส่งจดหมายให้คุณชายนั่น
“ข้าก็แค่ตอบรับไปตามธรรมเนียม”
แน่นอนว่าซงหลิวไม่เข้าใจคำว่าตามธรรมเนียมนั่นด้วยหรอก และท่าทางของเจ้าตัวก็แสดงท่าทางไม่พอใจชัดกว่าครั้งก่อนที่มีคุณชายหนุ่มคนนี้เข้ามาพัวพันในชีวิต แม้ชิงหลันจะอยากง้อชายหนุ่มตรงหน้าแต่ต้องจัดการเรื่องให้เสร็จก่อน หญิงสาวจึงต้องทนกับซงหลิวที่วัน ๆ ก็เอาแต่ทำหน้าไม่พอใจทั้งวัน
“ซงหลิวเจ้าเองก็ต้องไปกับข้าด้วยนะ” ชิงหลันคล้ายจะสนุกกับการหยอกเย้าอีกฝ่าย
“ขอรับ”
“เลิกทำหน้าตาบูดบึ้งแล้วมาเดินหมากกับข้าเถอะ” ซงหลิวทำหน้าสงสัย
“มิใช่ว่าคุณหนูเรียกข้ามาให้อยู่ช
