NANG PASABUGIN na ni Saber ang kanyang sarili, ay wala na siyang ibang maalala kundi ang isang matinis na tunog na tumatagos sa kanyang pandinig. Nakakaramdam siya ng sakit nang oras na iyon dahil sa nangyayari pero wala lang ito sa kanya hanggang napansin niyang hindi na niya kaya pang tagalan ito. Doon na nga siya nawalan ng malay at iniisip niyang ito na rin ang kanyang kamatayan.
Isang paghinga nang malalim na nga lang ang kanyang ginawa nang makarinig siya ng nag-uusap sa kanyang paligid. Nagising na nga siya, subalit wala siyang makita dahil isa pa rin siyang bulag. Isang malalim na pag-iisip nga kaagad ang kanyang ginawa sa kung ano ba ang nangyari sa kanya. Marahan ding gumalaw ang kanyang kanang kamay at hinaplos ang kanyang noo na may nakatali na tela.
“Nasaan ako?” tanong ni S
