ปาป๊าของลูก ตัวตึงปะ

2721 คำ

ผมขมวดคิ้วก่อนจะหันไปมองของทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะ แล้วกลิ่นน้ำซุปคือหอมมากอะ ที่สำคัญกาแฟแก้วเดียวผมก็ไม่อิ่มหรอก ผมเลยถามร่างบางออกไปแบบงงๆ “แล้วบะหมี่ล่ะครับ” “ของลูกค่ะ ของพ่อไม่มี” “หึหึ แต่ของมีตั้งเยอะนะครับ ลูกเราตัวแค่นั้นกินไม่หมดหรอกครับ” “ของฉันคนเดียวค่ะ” ฉันตอบคนตัวสูงกลับไปแล้วก็หันมาหั่นหมูแดง ไม่ตามใจเมียแบบฉันก็กินแค่กาแฟไปเถอะ อยากจะเอามือขย้ำๆ ที่หน้าเขามากนะ แต่ยังไม่ทันจะได้อะไรเลย คนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ใช้มือหยิบลูกชิ้นปลาที่ฉันลวกเสร็จแล้วขึ้นไปกินแบบหน้าตาเฉยด้วยนะ อยากจะเอามีดในมือตัดแขนเขาทิ้งไปจริงๆ เลย “อืม ลูกชิ้นอร่อยนะครับ” “คุณ” เพี๊ยะ! “โอ๊ะ หึหึ ผมเจ็บนะครับ” “สมควรแล้วค่ะ” ผมหัวเราะออกมาเบาๆ อืม แล้วผมชอบกินลูกชิ้นอะ แต่ถ้าซื้อมันก็ไม่ค่อยอร่อย แต่อันนี้ภรรยาของผมน่าจะทำเองนะ จากนั้นก็เตรียมชงกาแฟ แล้วก็ได้ยินเสียงของป๊ากับม๊าดังขึ้นมาพอดี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม