เขาไม่มีตัวตน

2627 คำ

“น้องจะนั่งเหรอครับ น้องเก่งจัง คิกๆ” แปะ แปะ “คิกๆ แอ!!” “มาม๊ากับปาป๊าหลับครับ” “แอ!! บะ!!” แปะ แปะ “น้องมาเล่นกับพี่ดีกว่าครับ นี่ไง ตุ๊กตาของน้อง น้องชอบไหม” “แอ คิกๆ” พอเหมือนรู้สึกว่ามีใครมาตีที่แขนผมเลยค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วก็เห็นลูกชายทั้งสองคนนั่งเล่นตุ๊กตากันอยู่บนเตียง ซึ่งตอนนี้ผมกับร่างบางก็นอนกอดกันอยู่ แล้วเหมือนจะได้ยินเสียงลูกร่างบางเลยรู้สึกตัวขึ้นพร้อมกับถามผมขึ้นมาเบาๆ “อือ ที่รัก ลูกตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันขยับตัวแล้วก็กอดคนตัวสูงเอาไว้แน่นกว่าเดิม คือมันก็ยังไม่อยากจะตื่น มันอยากจะหลับตาต่อ แต่ลูกต้องกินข้าวเป็นเวลาพร้อมกับได้ยินคนตัวสูงถามขึ้นมาเบาๆ “ครับ แล้วหนูง่วงหรือเปล่า หนูนอนต่อก็ได้ นี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเองครับ” ผมมองร่างบางพร้อมกับถามภรรยาออกไป เพราะตอนนี้มันก็ยังเช้ามาก แต่ร่างบางสั่นศีรษะพร้อมกับตอบผมกลับมา “หึหึ ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวค่อยขึ้นมานอนตอนเท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม