ตอนที่ 38 : ลองสู้กลับบ้าง
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยรอยยิ้มของครอบครัวเจ้าของบ้าน ทุกคนกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อยโดยเฉพาะพี่ชาร์ลที่นั่งหัวโต๊ะ จากผู้ชายแข็งทื่อเมื่ออยู่กับลูกเมียก็กลายเป็นคนอ่อนโยนและอบอุ่นขึ้นมาทันที มันทำให้ฉันนึกถึงบรรยากาศที่นั่งล้อมวงกินข้าวอยู่ที่บ้านบนดอยถึงแม้ข้าวของเครื่องใช้จะแตกต่างกันแต่รับรู้ได้ถึงความสุขที่แท้จริง
“ชิลินอยากให้อาน้อยหน่านอนที่นี่ค่ะ”
“ไม่ได้” เทเลอร์สวนกลับหลานรักด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งโดยไม่รอให้คนที่นั่งข้างๆตอบ และพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้หงุดหงิดต่อหน้าหลาน
“ชิลินอยากให้อานอนที่นี่เหรอคะ” ฉันทวนคำถามหลานอีกรอบ
“ใช่ค่ะ อยากให้อาน้อยหน่าอ่านนิทานให้ฟัง”
ฉันมองหน้าเจ้าของบ้าน แต่ไม่ได้สนใจสายตากดดันของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ความจริงฉันก็ไม่อยากกลับไปคอนโดพี่เทเลอร์ ถึงจะมาบ้านหลังนี้เป็นครั้งแรกแต่คิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่ากลับไปพร
