หลายเดือนผ่านไปในห้องทำงานของเสนาบดีฝ่ายขวาฉู่หว่านโจวบัดนี้ได้กลายเป็นห้องเลี้ยงเด็กไปเสียแล้ว เนื่องจากเจ้าตัวน้อยเริ่มคลานได้ก็แอบหนีมาอยู่กับบิดา ส่วนพี่ชายพอเห็นน้องสาวหนีเที่ยวแทนที่จะห้ามกลับเดินตามมาด้วย สุดท้ายทั้งสองพี่น้องจึงมานั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่นี่ทุกวัน
“หว่าหวา เอาอันนี้รึไม่” เสียงเล็ก ๆ เอ่ยถามน้องสาวที่กำลังคลานสำรวจทุกพื้นที่ในห้องทำงานบิดา
“มา มา” เจ้าตัวน้อยปฏิเสธ นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญในการหาหลักฐานนะ! นางไม่มีเวลามาเล่นเป็นเพื่อนพี่ชายหรอก
“คุณหนูร่าเริงมากเลยนะขอรับ” พ่อบ้านโหลวมองก้อนแป้งกลมที่วนเวียนอยู่แถวตู้เก็บเอกสาร
“เจ้าค่ะ โชคดีที่นายท่านรีบสั่งคนมาปูพรมบนพื้นเพิ่ม” พอทราบข่าวที่คุณหนูพลิกคว่ำตัวได้ นายท่านของจวนก็สั่งปูพรมใหม่ให้กับเรือนหลัก
“ต้องขอบคุณแม่นมที่มักจะชี้แนะเสมอ” ดวงตาเฉลียวฉลาดกวาดตามองสตรีข้างกาย เขาเป็นคนตรวจสอบประวัติของกวานซินหยี่ด้ว
