หย่าที่ 9
ม้าซิ่ง!
นอกหอหรูซุนมุงไว้ด้วยชาวบ้านร้านตลาด เสียงซุบซิบนินทามิได้ดังเขาหูถังโหรว หากแต่ระหว่างสามีแบกนางเดินข้ามทางเท้า ไม่ต้องได้ยินกับหูนางก็เดาได้ว่า พรุ่งนี้นางต้องถูกชาวเมืองถงหลินนินทายับเยินแน่ๆ
“ท่านโหว ปล่อยเราลงเถอะเจ้าคะ เราเดินเองได้”
ถังโหรวดิ้นแด่วๆ นางหารู้ไม่ว่าใบหน้าเขายามนี้ดุร้ายแค่ไหน คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น หายใจหอบราวกับวัวบ้า เดินฉับๆ ไม่สนใจคำพูดนาง
ม้าผูกไว้ข้างโรงเตี๊ยม นักบู๊ของถังโหรวได้แต่ยืนชมดูอย่างลุ่นระทึก สองจิตสองใจว่าจะออกตัวช่วยเหลือนายสาวหรือไม่ แต่นอกจากเห็นเจ้านายดิ้นรนเล็กน้อย พวกเขาก็มิได้เห็นนางร้องเรียกขอความช่วยเหลือ
“พรึบ! นั่งนิ่งๆ อย่าดิ้นเดี๋ยวตก!”
เซียวฉีพอถึงที่หมายก็โยนภรรยาขึ้นไปนั่งคร่อมม้า ส่วนตนเองอ้อมไปแก้เชือก จากนั้นเหินขึ้นไปซ่อนท้ายนางอย่างพริ้ว ฟาดแส้หวดก้นเจ้ากระต่ายแดงหนึ่งครั้ง ม้าคู่ใจก็พาทั้งสองพุ่งไปยังทิศ
