“เอ้อ! นี่ก็ใกล้จะได้เวลาจันทร์เจ้าเลิกเรียนแล้ว คุณจะขัดข้องอะไรไหม ถ้าวันนี้ผมจะขอยืมตัวเลขาคุณไปรับยัยหนูด้วยกันสักวัน พอดีสัญญากับแกไว้แล้วน่ะครับ” เจตต์หันมาขอตรงๆ “ไม่ขัดข้องแน่นอนครับ แต่จะดีกว่าไหม ถ้าได้ไปกันหลายๆ คน แกจะได้มีกำลังใจอยากไปโรงเรียนทุกวัน” ศิศิราได้ยินข้ออ้างของเจ้านายถึงกับกลอกตามองบนทันที “คุณหมายถึง?” เจตต์ถึงกับย้ำด้วยการชี้ไปที่ภากรอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก จนเขาต้องตอบชัดๆ อีกครั้ง “ครับ บอกตามตรงว่าผมเองก็เอ็นดูจันทร์เจ้าไม่น้อยไปกว่าใคร นี่ถ้ามีลูก ผมก็อยากมีลูกน่ารักๆ แบบนี้เหมือนกัน” เขาตอบเอาใจเจตต์ ก่อนจะหันไปสบตากับศิศิรานิ่ง แต่เธอกลับตีความหมายไปอีกทาง ‘เฮอะ! อยากเป็นแม่ของลูกเขาล่ะสิไม่ว่า’ “เอ้อ! โอเคครับ งั้นก็ไปกันหมดนี่เลย แล้วว่าแต่คุณศิจะไปรถผมหรือว่ารถคุณ…” ยังไม่ทันที่เจตต์จะพูดจนจบ สองคนก็พูดแทรกขึ้นมาพร้อมกัน “รถผม/รถบอสค่ะ” นี่คงเป็นคร