“เอ้า! คุณเจตต์ก็มางานนี้ด้วยเหรอคะ” เธอยิ้มกว้างทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ภากรหันมามองพอดี ทำเอาคนที่มองอยู่ไกลๆ แทบนั่งไม่ติดกันเลยทีเดียว “ครับ ไม่นึกว่าจะได้เจอคุณที่นี่ แต่วันนี้คุณดู…สวยมากนะครับ” คำชมตรงๆ จากอีกฝ่ายทำเธอเขินจนบิดไปมา “ขอบคุณค่ะ คุณเองก็ดูดีมากค่ะ ว่าแต่คุณเป็นญาติฝ่ายเจ้าบ่าวเหรอคะ” เธอยังชวนคุยต่อ “เปล่าหรอกครับ ผมกับเจ้าบ่าวเราเป็นเพื่อนกัน แล้วคุณล่ะเป็นญาติทางฝ่ายไหน” “เจ้าสาวเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันเองค่ะ จะว่าไปโลกก็กลมอย่างที่คุณว่าจริงๆ นั่นแหละ ใครจะคิดว่าฉันจะได้มาเจอคุณที่นี่ ไม่ใช่แค่คุณ แต่ยังมี…” เหมือนเธอจะนึกขึ้นมาได้ว่าเจ้านายเธอคงไม่อยากให้ใครได้รู้ความลับของเขา เธอจึงรีบยั้งปากเอาไว้ “ครับ?” “เอ้อ! ฉันหมายถึงยังมีอีกหลายคนที่คุ้นหน้าน่ะค่ะ เอ่อ…ฉันว่าเราเดินไปหาอะไรกินทางโน้นดีกว่านะคะ” เธอรีบพาอีกฝ่ายออกไปจากตรงนั้น ด้วยไ