ผู้หญิงตรงหน้ามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแถมยังใช้สายตาในเชิงดูถูก ก่อนจะพูดคำที่ไม่คาดคิดออกมา
“ขายตัวหรอ”
“นั่นมันเธอหรือเปล่า” ฉันตอบกลับ มารยาทไม่ควรใช้กับผู้หญิงคนนี้ ในเมื่อเธอเอ่ยคำน่ารังเกียจนั้นออกมาก่อนฉันเองก็ไม่จำเป็นต้องพูดดีด้วย
“ฉันอยู่สูงกว่าเธอ”
“รู้หรอว่าฉันเป็นใคร ฟังจากที่คัลเลนพูดเธอน่าจะเป็นแค่กาฝากนะ” จะว่าฉันกำลังพูดเหยียดก็ได้ นั่นก็เพราะเธอเริ่มก่อน
“อีกไม่นานหรอกเธอได้กระเด็นออกไปจากชีวิตเฮียแน่”
“ถ้าเป็นแบบนั้นฉันจะขอบคุณมาก” ฉันยิ้มรับพร้อมตอบไปอย่างอารมณ์ดี
“อย่าทำเหมือนตัวเองสำคัญกับเฮียหน่อยเลย เธอไใ่มีทางเป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้ได้หรอก”
“แน่นอน ฉันไม่ได้อยากเป็นอยู่แล้ว แต่ก็ควรรู้ไว้นะว่าไม่มีทางเป็นเธอเหมือนกัน”
“รอดูสิ ถ้าเฮียได้ฉันเมื่อไรคงจะหลงจนโงหัวไม่ขึ้น”
“อ๋อ แบบที่ตอนนี้เขากำลังหลงฉันจนโงหัวไม่ขึ้นน่ะหรอ”
“ฉันขอเตือนด้วยความหวัง
