“วันนี้ไม่ออกไปข้างนอกหรอคะ” ฉันถามเพราะเห็นว่าคัลเลนเขาอยู่ที่บ้านไม่ได้แต่งตัวออกไปไหน
ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องอาหาร ใช่ ฉันกำลังกินข้าวพร้อมกับเขา ซึ่งตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แทบจะนับครั้งได้
“วันนี้ฉันอยากพักผ่อน”
“ไม่เห็นพี่ชายคุณมาที่บ้านเลย” ที่ถามเพราะแปลกใจ ในเมื่อบ้านนี้มันเป็นของเขาสองพี่น้องแล้วทำไมคาแลนถึงไม่กลับบ้านเลยล่ะ
“ถามถึงมันทำไม”
“แค่แปลกใจค่ะ”
“มันชอบอยู่คอนโดมากกว่า”
“อ๋อ” ฉันพยักหน้าพร้อมตักอาหารเข้าปาก เลี่ยงการสบตากับคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเพราะมันทำให้หัวใจดวงน้อยวูบไหว จู่ๆ เขาก็มีอิทธิพลกับความรู้สึกเอามากๆ
กินข้าวเสร็จฉันก็ขึ้นมาอาบน้ำในห้อง ไม่รู้ว่าวันนี้จะทำอะไรดีจึงเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน ก่อนจะเห็นว่ามีคนกำลังเล่นน้ำอยู่ในสระ
ฉันหยุดมองอยู่ครู่หนึ่งเพราะเห็นว่ายัยเด็กมะลินั่งเฝ้าที่ขอบสระไม่ห่าง อ่า! แบบนั้นไม่ได้เรียกว่าเฝ้า เรียกว่ากำลังอ่อยมากกว่
