ในขณะที่ทั้งสองกำลังทะเลาะกัน ไวฟายวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นเพราะได้ยินเสียงเจ้านายของเขา แน่นอนว่าแค่ร่างบางปรายตาเท้าของการ์ดหนุ่มก็หยุดชะงัก ต่างจากเจ้าป่าที่เตรียมจะก้าวออกจากบ้านหลังนี้ไป
“ถ้านายก้าวอีกก้าวเดียว ฉันจะฆ่าเธอซะ!”
“ถ้าเธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธอแตะต้องคนที่ฉันรักก็ลองดู” คำพูดของเขาทำเอาเธอเจ็บที่ใจไม่น้อย ท้ายที่สุดร่างหนาก็เดินออกไปไกลเกินกว่าสายตาของหญิงสาวจะเห็นแผ่นหลัง ขาสองข้างของเธอแทบไม่เหลือแรงยืนต่อ
“คุณหนู!” เสี้ยววินาทีร่างของอลิเซียทรุดลงที่พื้น ไวฟายรีบวิ่งเข้ามาประคองไว้ก่อนที่เธอจะกระแทกตัวลงไปแรง
“ให้คนไปส่งเขาที”
“แต่ว่า…”
“ช่วยให้เขากับผู้หญิงคนนั้นรอด แล้วจากนั้นก็ไม่ต้องให้ใครตามดูเขาอีกต่อไปแล้ว ถือว่ามันเป็นสิ่งที่สุดท้ายที่ฉันจะทำให้พ่อของลูกได้” น้ำตาของนางฟ้าบราวน์ไหลลงมาจนห้ามไม่อยู่ ไม่นานเธอก็หลับตาลงและหมดสติไป
“คุณหนู คุณหนูครับ” ไวฟายเรียกแต
