ห้องนอนปรานนท์
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“อ้อม..”
เพี๊ยะ>> เพี๊ยะ>>
“อ้อมตบหน้านนท์ทำไม..?”
“ผู้ชายหลายใจ ผู้ชายมักมาก เมื่อไหร่อะนนท์เมื่อไหร่นนท์จะเลิกทำตัวแบบนี้ เมื่อไหร่จะเลิกทำให้อ้อมเสียใจสักที..?”
เธอร้องไห้ฟูมฟายแล้วก็ผลักอกเขาจนเซเดินถอยหลังเข้ามาในห้องตัวเอง เธอก็ผลักอกเขาไม่หยุดแล้วก็พูดไปร้องไห้ไป
“นี่อ้อมเมาหรอ..?”
“ก็เพราะนนท์นั่นแหละ เพราะนนท์ที่ทำให้อ้อมเป็นแบบนี้ ทำไมอ้อมถึงเลิกรักนนท์ไม่ได้สักที ฮือออ..”
ปรานนท์มองหน้าเธออย่างรู้สึกดีใจ ต่อให้เธอจะพูดร้องไห้ด่าเขายังไงเขาก็เข้าใจได้ดี ว่าเธอพูดเพราะเธอรักเขาและเธอก็ตัดใจจากเขาไม่ได้จริงๆ
“อ้อมอยากจะเกลียดนนท์ อยากลืมนนท์เข้าใจไหม..อื้มมม...”
เขากระชากใบหน้าเธอเข้ามาจูบเพื่อปิดปากไม่ให้เธอได้พูดคำพูดที่เขาไม่อยากได้ยินออกมา เขาทนไม่ได้ที่ต้องรับฟังว่าเธอเกลียดเขา และเธอกำลังจะตัดใจจากเขาเขาทนไม่ได้
ปรานนท
