กลับไปยอมรับความจริง

1588 คำ

ห้องของอรสิตา ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ขอโทษครับที่ผมมาช้า พอดีผมปวดท้องเลยแวะเข้าห้องน้ำนานไปหน่อยนะครับ..” “ไม่เป็นไรค่ะ แล้วนี่คุณอาบน้ำมาแล้วหรอคะ..?” “ผมเข้าห้องน้ำนานแล้วมันร้อน ผมก็เลยอาบน้ำมาเลยนะครับ..” “อ่อค่ะ..งั้นเรารีบไปนอนกันเถอะค่ะ พรุ่งนี้เราจะได้ไปถึงสนามบินกันแต่เช้า..” “ครับ..” ศิวัชเดินเข้ามาในห้องนอนของอรสิตา เขาเอากระเป๋าไปวางที่ข้างเตียงแล้วเดินขึ้นไปนอนบนเตียงกับเธอ เธอรู้สึกว่าทำไมเขาถึงดูแปลกไป จู่ๆเขาก็นิ่งไปแตกต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ..?” “เปล่าครับ..ผมไม่ได้เป็นอะไร” เธอนอนลงข้างๆเขาแล้วจู่ๆเขาก็พิกตัวนอนตะแคงหันหน้ามาหาเธอ เธอหันมามองหน้าเขาอย่างตกใจที่เขาเอาหน้ามาใกล้เธอมากแทบจะชนกับแก้มเธออยู่แล้ว “ผมรักคุณนะ..” “อะไรกันคะ อยู่ดีๆก็มาบอกรักกัน..นี่ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าคะ..?” “...” เขาเงียบไปไม่ตอบอะไร แต่เลือกที่จะขยับตั

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม