พูดจบฉันก็เปิดประตูเดินเข้ามารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ในห้อง ส่วนสงครามก็เดินตามมาด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์สักเท่าไร
“หาโทรศัพท์เจอแล้ว ?” แปงถาม
“เจอแล้ว”
“นี่ถ้าไอ้ครามไม่ไปช่วยคงไม่เจอแน่ๆ” ต้าที่กำลังโอบเอวผู้หญิงอยู่พูดเสริม
สงครามเดินมานั่งข้างๆ กับฉัน จะเรียกว่าตัวติดกันเลยก็ได้ จนฉันต้องออกปาก “ขยับไปหน่อยได้ไหม”
“ไม่ได้ เห็นไหมว่าฉันจะตกแล้ว” ด้วยความที่โซฟาเป็นตัวเล็กๆ ทำให้ต้องเบียดๆ กัน
“ก็ไปนั่งตรงอื่นสิ”
“นั่งเบียดแค่นี้มันจะอะไรนักหนาวะ” สงครามพูดเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนไปนั่งข้างๆ ต้าแทน
ผู้หญิงที่นั่งบนตักของต้ายิ้มหวานทันทีที่สงครามไปนั่งข้างๆ เธอยกก้นมานั่งลงบนตักของสงครามโดยไม่ขอต้าก่อน ทำให้ทุกคนหน้าเหวอ
“น้องเดียร์ทำแบบนี้พี่ก็น้อยใจแย่สิครับ” ต้าบอก
“ก็เดียร์ชอบนั่งบนตักพี่สงครามนี่คะมันนุ่มดี ^_^” เธอตอบอย่างชิลๆ สายตาคู่นั้นจ้องมองฉันด้วยท่าทางที่กำลังเยาะเย้ย
สงคราม
