วันต่อมา
สิ้นสุดวันหยุดยาวแล้ววันนี้ต้องไปเรียน มันทั้งรู้สึกเหนื่อยและขี้เกียจเอามากๆ เพราะเมื่อคืนเจอศึกหนัก กว่าสงครามจะปล่อยให้ฉันกลับห้องก็เกือบจะตีสี่ ได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตื่น
สิ่งแรกที่ทำหลังจากตื่นนอนก็คือไปปลุกสงครามเช่นเดิม ไม่สิ! ฉันไม่ได้ปลุกเขาในตอนเช้ามาสักพักแล้วหนิ
#ภายในห้องของสงคราม
“วันนี้นายมีเรียนนะตื่นได้แล้ว” ฉันยืนหันหลังพูดกับร่างที่เปลือยกายนอนหลับอยู่บนเตียง
ไม่คิดจะหาเสื้อผ้ามาใส่ก่อนนอนหรือไง
“อือ~” เสียงงัวเงียตอบรับในลำคอของเขาทำให้ฉันเดาไม่ยากว่าคงไม่ตื่นแน่ๆ
“ถ้านายไม่ตื่นฉันจะเอาน้ำมาสาดนะ”
“เออเดี๋ยวตื่น ยุ่งจังวะ” เขาตอบกลับมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมตัว ฉันถึงกล้าหันหน้ามามอง
“ถ้านายรำคาญมากฉันก็จะไม่มาปลุกอีก”
ขณะที่ฉันกำลังจะก้าวขาเดินออกไปจากห้องจู่ๆ สงครามก็ดีดตัวลุกขึ้นนั่งทั้งที่ยังหลับตาอยู่ มือหนายกขึ้นไปยีผมตัว
