“คุณปริณ ดื่มมาเยอะเลยเหรอคะ กลิ่นเหล้าฟุ้งเชียว” เสียงป้าสายทิพย์ดังขึ้นเมื่อเห็นคุณชายของตัวเองเดินเข้ามาในบ้าน แม้จะยังเดินได้ตรงทางดี แต่สีหน้านั้นแดงก่ำ สายตาหวานเยิ้ม
“เยอะอะไรครับป้าสาย แค่ดื่มกับลูกค้านิดหน่อยเอง แล้วนี่ ทำไมป้ายังไม่นอน ดึกแล้วนะครับ”
ปริณส่งยิ้มมาให้แล้วเดินมาหาป้าสายที่ยืนรออยู่ ยื่นกระเป๋าเอกสารไปให้อย่างเคยชิน
“ก็ป้าได้ยินว่าคุณปริณมีกินเลี้ยง เป็นห่วงกลัวจะเมากลับมา ก็เลยมาอยู่รอรับค่ะ” แม้ผู้ชายตรงหน้าจะอายุ 35 ปีแล้วก็ตาม แต่ในสายตาก็ยังเป็นคุณชายน้อยคนเดิมอยู่ดี
“ทำอย่างกับผมไม่เคยดื่มเหล้า ไม่ได้เมาขนาดนั้นหรอกครับ ป้าไปนอนเถอะ”
“ถ้าอย่างนั้นคุณปริณก็รีบไปอาบน้ำเถอะค่ะ จะได้สบายตัว” ใบหน้าคมพยักขึ้นลงให้คนตรงหน้า ก่อนที่จะแยกเดินขั้นมาบนชั้นสอง
ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องนอน จัดการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วเข้าไปอาบน้ำ สายน้ำอุ่นที่ไหลรดร่างกาย ทำให้อากา
