ริมฝีปากของดีแลนยังมีร่องรอยหยาดหยดแห่งธารรักของหล่อนติดอยู่ หล่อนมองเขาด้วยสายตาพรั่นพรึง แก้มนวลแดงก่ำ เขาระบายยิ้ม และก้มต่ำลงมาหา จูบปากอิ่มที่เผยอรอด้วยความดุดันเหมือนเช่นทุกครั้ง
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว...”
มือใหญ่ล้วงลึกลงไปที่ซอกขาอีกครั้ง และกอบกุมเนินสาวเอาไว้เต็มมือ หญิงสาวสะอื้นเป็นชื่อของเขา และเริ่มควบคุมสะโพกไม่ได้
“ฉันต้องการเธอ... รุนแรงเหลือเกิน”
แล้วเขาก็คว้ามือของหล่อนให้ไปกุมที่เป้าบ็อกเซอร์ หญิงสาวอุทานตกใจ เพราะสิ่งที่ได้สัมผัสมันยิ่งใหญ่กว่าสิ่งที่หล่อนจินตนาการเอาไว้นัก
“ไม่ต้องอาย... มันกำลังจะเป็นของเธอ”
ขอบบ็อกเซอร์ถูกกระชากออกอย่างรีบร้อนไร้ความอดทนจากผู้ชายที่ชื่อดีแลน คาร์ตัน และมือของหล่อนก็ได้สัมผัสมันอย่างแท้จริง มันอุ่นร้อน แข็งชันราวกับท่อนเหล็ก และที่สำคัญหล่อนไม่สามารถโอบรัดมันเอาไว้ได้ทั้งหมด
“มันกำลังจะเข้าไปในตัวของเธอ”
ดีแลนยืนยันคำพูดด้วยการเลื่
