เนื้อตัวของดีแลนเกร็งเครียดขึ้นมาทันที เขาโกรธจัดจนสั่นไปทั้งตัว หล่อนสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน และหากหล่อนไม่หาทางหนี ไม่ช้าเขาก็คงจะขย้ำหล่อนจนไม่เหลือซาก เมื่อคิดได้เช่นนั้นลัลลลินจึงรีบกระโจนลงจากเตียง และมุ่งหน้าไปที่ประตูห้อง แต่ก็ช้าไปอีกครั้ง
“ปล่อยลิลลี่นะ ปล่อยสิ...”
ร่างอรชรดิ้นรนขัดขืนสุดแรง เมื่อถูกมือใหญ่กระชากเข้ามากอดรัดอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่ได้โยนหล่อนขึ้นเตียงอีกแล้ว แต่ผลักแรงๆ จนแผ่นหลังบอบบางไปกระแทกเข้ากับผนังห้องแทน หล่อนเจ็บจนจุก แต่ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะอุทานวิงวอน เมื่อเพียงแค่เสี้ยววินาที ปากของหล่อนก็ถูกปิดสนิทลง พร้อมๆ กับการรุกรานที่แสนหยาบคาย
ปากของเขารุกรานกลีบปากหวาน ในขณะที่ฝ่ามือร้อนผ่าวสอดเข้าไปใต้กระโปรงตัวสวยและประกบลงบนเนินอวบอ่อนไหวที่ซอกขานวล หญิงสาวสะดุ้ง ผลักไส แต่เขากลับไม่ยอมให้หล่อนทำได้สำเร็จ
“อื้อ... อยะ อย่า...”
เขาไม่หยุด ยังคงจูบ ดูดกลืนลิ
