“เปล่าคะไม่มีอะไร” ปาณิศาเดินเข้าไปใกล้จนไหล่ชิดกัน “เราจะซื้อของเยอะเหรอคะ”
“ก็เผื่อคุณอยากได้อะไรเยอะนี่” เขาทำหน้าเหรอหรา ปกติซื้อของคนเดียวก็เดินไปเดินมาไม่ได้ต้องใช้รถเข็น
“ตกลงคุณอยากกินอะไร มื้อนี้ฉันเลี้ยง”
“ได้ทุกอย่าง?”
“ที่ฉันทำได้”
“ไข่เจียวหมูสับ ,ต้มจืดเต้าหู,ผัดผักรวมมิตร”
“ยากกว่านี้ก็ได้” หญิงสาวหัวเราะแล้วเลือกหยิบไข่ไก่ ผักต่างๆ และเนื้อหมู จำได้ว่าในตู้เย็นของเขาไม่มีอะไรเลย
“ปกติกินอะไรยังไง” เธอถามขณะเลือกดูของสดที่มีขาย อยากทำอาหารเหนือให้เขาทานแต่ดูเครื่องไม่ครบ ทำไปก็ไม่อร่อยจะกร่อยเสียเปล่าๆ
“อาหารตามสั่ง กินที่ทำงาน เลิกงานก็กินกับเพื่อนบ้างอะไรบ้าง”
มิน่าในครัวไม่ค่อยมีอะไร เธอหัวเราะคิกคัก นอกจากของสดสำหรับทำอาหารแล้ว เธอยังซื้อของอย่างอื่นด้วยจนเขาอดถามไม่ได้
“ก็เห็นในบ้านคุณหมดก็นี่” ทั้งผงซักฟอก,ยาสระผม น้ำยาล้างจาน สเปรย์ดับกลิ่นในห้อง กระดาษทิช
