14

1237 คำ

“เนศมันดริ้งค์ตั้งแต่เมื่อวานนี้ อย่างหนักเลย นี่พวกฉันไม่ให้มันเข้ามา ให้มันไปนั่งรอที่โต๊ะเลย ฉันกลัวมันมาทำให้แกเสียหน้า” วีร์ดาจึงได้เข้าใจตอนนี้เองว่าทำไมจึงไม่เห็นณัฐธเนศมากับสาวๆเพื่อนซี้ของเธอด้วย “เนศไม่ทำแบบนั้นหรอก” ภิญญาภัคทำหน้าหมั่นไส้ที่เธอไว้ใจณัฐธเนศเช่นนั้น ก่อนจะก้มลงกระซิบกระซาบคุยกันให้ได้ยินแค่เพื่อนๆและเธอ “มันเสียใจเรื่องแกมากเลยนะเว้ยวี” “ฉันรู้แล้ว เดี๋ยวแขกหมดก็ว่าจะไปนั่งคุยกับเนศหน่อย” ริญญ์นภัสห้ามปรามพร้อมกับส่ายหน้าไปด้วย “อย่าไปเลยวี มันดูไม่ดี” “มันจะดูไม่ดีเรื่องอะไรวะ ฉันแค่ไปนั่งคุยกับเพื่อน” แพรวพิชชาใช้สายตาจับผิดมองไปรอบงานแล้วเอนตัวลงกระซิบบอก “มันดูไม่ดีตรงที่ฉันรู้สึกได้ว่ามีคนลอบเล่นงานแกอยู่ในงานเลี้ยงคืนนี้ และถ้าหากว่าแกรึไอ้เนศทำตัวส่อมีพิรุธให้ใครสักคนเห็น คนที่จ้องเล่นงานแกต้องเอาเรื่องไปปั่นเป็นข่าวเช้าพรุ่งนี้แน่ๆว่าแกมีซัมติ้งร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม