“ป้าเหวิน เอาเช่นนี้ได้หรือไม่ ข้าขอซื้อไข่เป็ด ไข่ไก่จากท่าน เลือกเอาที่สดใหม่ให้ข้า ที่เก็บไว้นานแล้วใกล้จะเสียแล้วไม่เอา มีเท่าไหร่ข้าเหมาหมดเจ้าค่ะ”
ป้าเหวินตกใจจนตกเก้าอี้
“หะ…หา…คุณหนูเซิ่น เจ้าจะเอาไปทำอะไรตั้งมากมาย?”
เซิ่นซิงเหยียนยิ้มหวานก่อนตอบ
“ทำไข่เค็มเจ้าค่ะ”
ไข่เค็มคืออันใด? คนเมืองเทียนหวงยังไม่เคยรู้จักหรอกนะ นั่นเป็นเพราะการทำไข่เค็มนั้นต้องใช้เกลือ เพราะเกลือนั้นมีค่ามากกว่าทองคำ จึงไม่มีผู้ใดคิดจะใช้เกลือมาดองไข่ ส่วนมากมักใช้ปรุงรสอาหารเสียมากกว่า
ป้าเหวินดีใจ วันนี้นางระบายไข่ออกได้เกือบหมดร้าน หญิงวัยกลางคนช่วยเซิ่นซิงเหยียนบรรจุไข่ลงในตะกร้าพร้อมกันกระแทกอย่างดีเพื่อป้องกันไข่แตก เดือนนี้ป้าเหวินไม่เพียงแต่มีเงินจ่ายค่าเช่า แต่ยังมีเงินไปเลี้ยงดูครอบครัวอีกด้วย ป้าเหวินนั้นเป็นสตรีหม้ายสามีตาย นางต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูครอบครัวตั้งหลายชีวิต
ที่ห้องของโจวจื้อโห
